İzmir Barosu’nun iletisinde şunlar kaydedildi: Yaşadığımız coğrafyada bayanlara yönelik şiddet; iktidarın ikiyüzlü ve samimiyetsiz yaklaşımından dayanak alarak hayata geçirilmeyen tedbirler, üretilmeyen siyasetler nedeniyle artarak devam ediyor.
Cumhurbaşkanı, bir yandan İstanbul Sözleşmesi’ndeki imzayı tartışmaya açarken öte yandan da İnsan Hakları Hareket Planı’nda yargılama müddetlerini kısaltacağız, tazminat vereceğiz, eski eşlerin işlediği cinayetlerde cezaları ağırlaştıracağız demeyi sürdürüyor. Ya bunların kendi hükümetinin 2011 yılında imzalayıp 2014 yürürlüğe koyduğu ancak uygulamak için kılını kıpırdatmadığı İstanbul Sözleşmesi’nin unsurları ortasında olduğunu bilmiyor ya da samimiyetsizliğini gizlemeye çalışıyor.
Bununla birlikte, bir müddettir LGBTİ+ bireylere karşı önemli bir nefret kampanyası sürdürülüyor. Hükümet yetkililerinin tamamı açıklamalarıyla nefret cürmü işliyor, LGBTİ+lar amaç haline getiriliyor.
Örneğin, LGBTİ+ bireylere “sapkın” diyen ve bu nedenle Twitter tarafından paylaşımı ” nefret içerikli paylaşım” olarak etiketlenen Süleyman Soylu, hala bu ülkenin İçişleri bakanı ya da Cumhurbaşkanlığı İrtibat Lideri çekinmeden “Biz eşcinsellik propagandasına karşı sessiz kalmayacağız” diyebiliyorken bu ülkenin savcıları çekindikleri için bu nefret telaffuzuna karşı süreç yapamıyor.
Tüm bunlar yaşanırken; baskıya, iktidara, kocaya, töreye ve her şeye, herkese karşın bayanlar; diğer bir dünya mümkün diyor ve nefret hatası işlenmesin, kimse cinsel yönelimleri nedeniyle ayrımcılığa uğramasın istiyor.
Garantili işlerde eşit haklarla çalışmak, eşit işe eşit fiyat istiyor. 2020 yılında en az 300 bayanın öldürüldüğünü biliyor ve bayanlar öldürülmesin istiyor! Bedel ödeyerek, uğraş ederek kazanılan haklarını korumak istiyor. Bayana karşı her türlü ayrımcılık ve şiddet son bulsun istiyor. İstanbul Kontratı uygulansın istiyor. Adeta bir cins kırımın yaşandığı, her üç bayandan birinin şiddete maruz kaldığı bu tertibi değiştirmek istiyor.
Bayanların hayatlarımızı kuşatan patriyarkaya, emek sömürüsüne, işsizliğe, güvencesizliğe, erkek devlet şiddetine, LGBTİ + fobiye, irade gaspına, adaletsizliğe karşı isyanını, öfkesini, direncini, gayretini; meskenlerde, sokaklarda, mahkeme salonlarında, bulundukları her yerde asla vazgeçmeden büyüttükleri umudu selamlıyoruz. Dünya Bayanlar Günü anmalarına “Yıllardır olduğu üzere bu 8 Mart’ta da… ” diye başlamayacağımız, eşitsizlik ve ayrımcılığa karşı gayret vermemizi gerektirmeyen, tıpkı talepleri ısrarla yinelemeyeceğimiz hoş günlerin inşaası için bayanlarla yan yana, omuz omuza gayrete devam edeceğiz.
Cumhuriyet
