Alp Ersönmez’in yıllardır beklenen albümü “Cereyanlı”nın dört kesimden oluşan birinci kısmı “Cereyanlı-A”, Space Goats etiketiyle yayımlandı. Ersönmez, bu albümünde “dans kokulu caz” ismini verdiği bir müziğin peşinde olduğunu belirtiyor. Albümü dinlediğinizde siz de Ersönmez’in bu hedefe ulaştığına şahit olabilirsiniz.
Alp Ersönmez’in dünya çapında bilinen ve birbirinden kıymetli müzisyenlerle birlikte 2013 yılında kayıtlarını tamamladığı projesi “Cereyanlı”nın her bir kesiminde Ersönmez’in müziğine eşlik eden değerli isimler ile karşılaşıyoruz. İsveç’ten rapçi Papa Dee, Brezilya’dan etkileyici sesiyle Thalma de Freitas, Fransa’dan duayen trompetçi Erik Truffaz, Norveç’ten eşsiz caz piyanistliği ile Bugge Wesseltoft, Türkiye’den ise Arto Tunçboyacıyan, Bulut Gülen, Can Çankaya, Can Şengün, Davet Sertel, Doruk Gönentür, Ediz Hafızoğlu, Engin Recepoğulları, İmer Demirer, Serhan Erkol bir ortaya gelerek “Cereyanlı”nın müzik dünyasını yaratmışlar. Ersönmez ile konuştuk…
– Öncelikle albümün neden bu kadar geciktiğini soralım…
Cereyanlı’nın kayıtlarına 2013 Şubatı’nda başladık. Kayıtların bitmesi ve toparlanmasının çabucak akabinde Seyahat olayları başladı. Gezi’den sonra da ülkede devam eden gerginlikler, sonu gelmeyen olaylar, o periyodun albüm çıkarmak için yanlışsız bir vakit olmadığını düşündürdü bana. Daha sonra ağırlaşan konser programları, İstanbul Sessions, Dilek Türkan, MadenÖktemErsönmez üzere çok fazla vaktimi ayırmam gereken projelerle birlikte albümün çıkışı bu vakte kadar kaldı.
– Solo meslek ve diğer isimlerle birlikte yaptığınız çalışmalar ortasında bir önceliğiniz var mı?
Bir sanatçı için en değerli mevzu, sanatçı kişiliğini ve rengini yer aldığı her üretimde duyurabilmektir bence. Bununla bir arada sanatkarın asıl maksadı, her vakit beste yapmak olmalıdır. Bestelerimi sunabildiğim işlerim, gruplarım ve projelerim, kendi sesimi ve rengimi daha çok duyurabildiğim ortamlar sağladığı için biraz daha özel oluyor benim için. Ancak daha kıymetliler manasına gelmiyor bu. Pop müzik sanatkarlarıyla yahut pop müzik albümlerinde çalarken de bu rengi elimden geldiğince yansıtmaya çalışıyorum.
‘RUH KATTILAR’
– Albümde birçok değerli isimli var. Ne kattılar bu albüme?
Albümün ruhunu! Çekirdek takım esasen birlikte uzun vakittir çalıştığım arkadaşlarım. Fakat albüme dahil olan başka isimler, aslında orta ara bir arada konserler ve kayıtlar yaptığım, her vakit ilişkim ve bağım olan sanatkarlar. Yurtdışında yaşayan sanatçı dostlarımı yakaladıkça stüdyoya soktum (gülüyor).
– “Cereyanlı” ismi nereden çıktı? Albüm fotoğrafları da çok etkileyici, fikir nasıl bulundu?
“Cereyanlı” enerjiyi vurgulayan bir isim ve kapaktaki fotoğraf da kaynak makinesinden çıkan kıvılcımlar ile bu güce atıfta bulunuyor. “Dans kokulu caz” diye bir mottosu var Cereyanlı’nın. Koku ve ses, çok soyut kavramlar ve beşerdeki çağrışımları konusunda da çok benzerlik gösteriyorlar bence. İçeriğinden ve derinliğinden ödün vermeden, eğlenceli ve enerjik bir müzik yakalamaya çalıştım. Kapak ve fotoğraflar, kayıtları yaptığımız 2013’ten beri hayalimdi. Heykeltıraş arkadaşım İbrahim Koç, kapaktaki demir kaplanmış bas gitarı o vakit benim için yapmıştı. Matart bize atölyesini açtı ve fotoğraf sanatkarı Cem Gültepe, kafamdakinden daha hoş bir kapak çekti.
‘SABAHLARI BİRİNCİ İŞ…’
– Twitter’da “Cereyanlı’yı, ‘kasetlerin art yüzünü de birebir heyecanla dinlediğimiz dönemlere’ adıyorum” dediniz, yani?
Beklediğim kasetler çarşıdaki plakçılara gelecek diye dükkânların önünden ayrılmamış, sabah birinci iş denetime gitmiş biriyim. O kapaklardaki müzik kelamları ezberlenir, kim ne çalmış, hangi stüdyoda kaydedilmiş öğrenilir, kasede göz üzere bakılır, kasetteki her müziğe baht tanınırdı. Artık “öneri”lerde en üstte ne çıkıyorsa onu dinleme eğilimdeyiz. Üretim ve tüketim o kadar arttı ki hepimiz bu halde müzik dinliyoruz artık. O heyecanı özlüyorum lakin yapacak bir şey yok.
‘TAKSİM’E GİTMEK İÇİMDEN GELMİYOR’
– Siz Beyoğlu’nda birçok yerde sahneye çıktınız. Taksim’in bugünkü durumunu nasıl yorumlarsınız?
Yorumlayabileceğim bir ortam kalmadı ne yazık ki. Pandemiden bağımsız konuşuyorum; Taksim’in ruhunda çok kıymetli yeri olan canlı müzik yerlerinin birer birer kapanması bundan çok daha önceye dayanıyor. Ranta ve ucuzcu turiste teslim edilmiş bir Taksim’e gitmek içimden gelmiyor artık.
‘ÖRGÜTLENME ŞART’
– Ayrıyeten bu pandemi periyodunda müzisyenlerin yaşadığı sıkıntı durumla ilgili tahlil teklifleriniz var mı?
Bu iş dernekle falan olmaz, kapsayıcı bir meslek odası yahut sendika koşul. Yapılan işler için taban fiyatlar belirlenmesi, çalışma saatleri ve şartları üzere bahislerin sektörel olarak oturtulabilmesi açısından bu kıymetli. Mevcut bir sendika var, ben de yıllar evvel üye olmuştum lakin aranıp sorulmadığım için bir mühlet sonra üyelikten çıktım. Artık pandemiyle tekrar bir hareket oldu galiba lakin sonuç yeniden yok. Beşerler MESAM’a, MSG’ye yüklendiler lakin onların misyon tarifinde sıkıntı durumdaki müzisyenlere yardım etmek yok. Fonksiyonel bir sendika, meslek odası bunun takibini yapar ve bu öncelikli misyonlarından biri olarak tanımlanırsa, bir daha bu sıkıntılar yaşandığında daha hafif şiddette atlatılır.
Cumhuriyet
