‘Bir kadını en iyi kim anlar…’
Türkiye’deki halkla münasebetler uzmanlarını bir çatı altında toplayarak meslek içi dayanışma, mesleğin tanınması, gelişmesi için 1972 yılında kurulan meslek örgütü Türkiye Halkla Bağlantılar Derneği (TÜHİD), başarılı çalışmaları ödüllendirmek ve teşvik etmek hedefiyle verdiği “19. Altın Pusula Halkla Bağlantılar Ödülleri”ni 11 Mart Perşembe günü Covid-19 tedbirleri kapsamında Conrad Otel’de verdi.
Altın Pusula’ ya kamu ve özel dal kurumları, genç iletişimciler 21 ana ve 27 alt kategoride 300 yakın proje ile başvurdu. Merasimde Büyük Ödül ile TÜHİD Kurucu Lideri Alâeddin Asna ismine konan “Kurumsal Sorumlulukta Tutarlılık ve Süreklilik Ödülü”nü Opet Petrolcülük’ün “Opet Arkeo-Köy Tevfikiye Projesi” kazandı. Onursal Lider Betûl Mardin ismine verilen “Geleceği Şekillendiren Başkanlar Ödülü” ise Dr. Nazan Ölçer’e sunuldu. Kuruluşlar ve bağlantı ajanslarının müracaatta bulunabilecekleri bir kategori olmayan bu ödül ‘Vizyoner Türk İş Bayanı Olarak Dünya Çapında Başarılı Temsiliyeti’ nedeniyle TÜHİD İdare Şurası ve Betûl Mardin ile kıymetlendirilerek belirlenen bireye takdim ediliyor.
BETÛL MARDİN’İN İFTİHAR ETTİĞİ BAYAN
Pandemi şartlarında merasime görüntü ile bağlanan Betûl Mardin, “Bir bayanı en iyi kim anlar, bir öbür bayan anlar, değil mi? Yani bugün çok şanslıyım, Nazan Hanım’a vereceğim mükafatı. Biliyorum ben o kızın neler çektiğini, nelerden geçerekten buralara geldiğini, apaçık biliyorum. Ona münasebetiyle çok büyük bir sevgim ve hürmetim var. Nazancığım seni çok öpüyorum. Seninle iftihar ediyorum. Bu iftihardan ötürü da sana şu mükafatı vermek istiyorum” diyerek canlı yayında Altın Pusula’yı Nazan Ölçer’e uzattı.
Biz de 1989 yılından beri Fransa Kültür Bakanlığı, Fransa, Federal Almanya, Polonya ve İtalyan cumhurbaşkanlıkları tarafından nişanlar, yurtiçi ve dışından mükafatlar, İsviçre Bern Üniversitesi’nin, kültürler ortası diyaloğa yaptığı harikulâde hizmetlerden dolayı, erdem hekimi (dr.h.c.) unvanına kıymet görülmüş olan Nazan Ölçer’e Dünya Bayanlar Günü haftasına da denk gelen bu mükafatın manasını sorduk.
Ölçer: “Törende de lisana getirdiğim üzere mükafata layık görülmem beni hem şaşırttı hem de sevindirdi. Olağan ki uzun yıllar önceye, Betûl Mardin’i tanıdığım 70’li yıllara götürdü. Ne yazık ki artık ortamızda olmayan dostumuz Alaeddin Asna ile kurduğu şirket A&B ve onunla yaptığımız heyecanlı 83 standındaki, nefes kesen çalışmalara… Daima o şık hali, hoş topuzu, roman kahramanı üzere zarafet ile tuttuğu bastonu ve devamlı her şeyin ayrıntısını düşünen gözleriyle tanıdım onu. Uzun yıllardır hayatımızda, uzaktan da olsa fikirleri, tenkitleriyle yanımızda olan Betûl Mardin’e çok teşekkür ediyorum ve bağlantı topluluğuna da tüm bu güç devirdeki çabaları, çalışmaları için teşekkür ediyor, muvaffakiyetler diliyorum.”
– TÜHİD’in sürdürülebilirliği temel aldığı için mi mükafatı Sakıp Sabancı Müzesi Müdürü’ne değil, şahsınıza verdi?
Evet, bu şahsa verilen bir ödül. “Kendinle yarışmak” diye bir şey vardır ya işte ben galiba en çok kendimle yarışıyorum. Daha iyi nasıl yaparsın, daha iyi nasıl insanlara ulaşırsın, anlatırsın daima bu. Lakin ben bu mükafatı müzelerde çalışmamın semeresi olarak da görüyorum. Zira ben bir manada müzelerle var oldum. Birinci evvel devlette uzun yıllar süren, akabinde neredeyse yirmi seneye yaklaşan bu müzede devam eden çalışmam var. Herkes beni bir uzman, bir yönetici, daha evvel yapılmamış işleri yapan insan olarak tanıdı. O yüzden kendimi müzelerin dışında bir şahsiyet olarak düşünmem. Ne kadar geriye gidersem gideyim daima hayatımda müzeler, stantlar, kitaplar, araştırmalar ve insanlara bir şey öğretmek vardı. O yüzden ödül, bu uzun yılların çalışmalarının hepsini kapsıyor.
– Galiba sanat etrafı içinde büyüdünüz? Feyhaman Duran (1986-1970) standında babanız Prof. Dr. Ahmet Caferoğlu’nun portresi de vardı.
Kimileri bu türlü bir akademik dünyaya doğar, bütün o sanatkarları, bilim insanlarını küçük yaşta tanımış olur. Kimileri bunları sonradan, kendi uğraşlarıyla öğrenir. Bu açığı kapatır. Ben daha bir şanslı doğdum güya. Feyhaman Duran’ın atölyesini ailemle birlikte çocukken ziyaret etmiş, annemin portresi yapılırken nasıl çalıştığını gözlemleyebilmiştim. Bütün üniversite hocalarının portrelerini yaptığı bir süreçte babamın da portresini yapmıştı. Bu portre ailede değil. Feyhaman Duran’ın bütün yapıtlarını emanet ettiği İstanbul Üniversitesi’nde duruyor. O sergiyi hazırlarken babamı da yanımda hissetmiştim.
– Bu merasimde Sabancı Vakfı da iki mükafata kıymet görüldü. Bu halkla bağlarının başarısıdır, denebilir mi?
“Marifet iltifata tabidir.” Diye bir atasözümüz vardır. Bir iş yapılmalı ki takdir görsün. Sabancı ailesinin kurduğu, çok bedelli işler yapan Sabancı Vakfı 19. Altın Pusula’da 2009 yılından bu yana desteklediği “Türkiye Gençlik ve Filarmoni Orkestrası” ile Sponsorluk Bağlantısı Kültür-Sanat kategorisinde ve “11. Sabancı Vakfı Filantropi Semineri” ile Maksatlar için İş Dünyası Platformu – B4G Heyet Özel Ödülü’ne bedel görüldü. Vakfın, bayan hakları, kız çocuklarının eğitimi üzere öteki çalışmaları da var. Bütün bunlar çok kıymetli çalışmalar. Biz, vakıfla bilhassa Sakıp Sabancı Mardin Kent Müzesi ve Dilek Sabancı Sanat Galerisi’nin sanat ve eğitim programlarını Mardin ve civarındaki geniş etrafa sevdirmek için birlikte çalışıyoruz.
Aslında Sabancı Üniversitesi’ne bağlı olan müzelerimiz de ailenin topluma dönük hizmetlerinin bir sonucu, Sakıp Sabancı meskeni olan Atlı Köşk’ten ceketini alıp çıkıyor. Ve müze yaptığı konutunu kamuyla, hiç tanımadığı beşerlerle paylaşıyor. Hâlâ halktan aldığını halka veren ideolojisiyle yaptığı hizmetleriyle yâd ediliyor. Onun için Türkiye’nin esaslı ailelerinin bu türlü işlere değer vermesi gerekiyor.
Cumhuriyet