Evvelce bir kelam vardı, “Formaları çıkartın o denli oynayın..”
Sahiden Hollanda-Türkiye maçı için söylenmiş bu söz!
Bu kadar berbat bir futbol oynayan bir kadro, o kutsal ay-yıldızlı formayı giymeleli.
Düşünsenize koskoca Türk Ulusal Ekibi’nin kalecisi 82. dakikasında fark daha da açılmasın diye, kale atışını geciktiriyor, Hollandalı futbolseverlerden vakit çaldığı için fırça yiyor.
Neyse dönelim maça; perşembenin gelişi, çarşambadan aşikardı.
Siz Avrupa’nın nokta ülkesi, bizim Adalar Belediyesi kadar nüfusu olan Cebelitarık’ı, 50. dakikadan sonra zar sıkıntı bulduğunuz gollerle yenebiliyorsanız, İtfaiyecilerin, polislerin, gümrükçülerin topları direğinizden dönüyorsa elbette fark yersiniz Hollanda’dan.
Dua etsin Şenol Hoca ve öğrencileri son dakikalarda işi varyeteye döktüler de skor çift hanelilere varmadı!
Öncelikle kurgusu yoktu “bizim” ekibin.
Sağ bek stoperdi, sol bek aslında sağ bek!
Orta alanda Okay, Hakan uyumsuzluğunu biz TV’lerden gördük, Şenol Güneş ve yardımcısı Bayram Bektaş Cruyff Arena’dan göremedi.
Burak formsuzum diye bağırıyor, onu duyan olmadı.
Şenol Hoca aslında bilir, birebir yanlıştan gerçek çıkmaz kuralını.
Hala formsuz kağıttan yıldızlarda niçin ısrar etti, niçin grubu gençleştirmedi anlamak mümkün değil.
Aslında çok da bir şeyler beklememeliydik millilerden! Ülkenin durumu ortada. İktisat, dış bağlar, tarım, turizm, neresinden tutsanız kopuyor!
Öyleyse bizim bu ülkenin futbol dalından Hollanda’yı yenmesini beklememiz çok gerçekçi değil. Nasıl ekonomiyi, tarımı, turizmi, hayvancılığı yönetimiyorsak futbolu da yönetemiyoruz.
“Yeneriz” diye çıktığımız Hollanda’dan yarım düzine gol yiyoruz.
Evet bu bir iflastır.
Bu bir rezalettir.
Bu 8-0’lık İngiltere mağlubiyetlerine geri dönüşün ayak sesleridir.
Ve kimse kusura bakmasın, Nihat Özdemir’in pılıyı pırtıyı, ulusal grubun kenar idaresini de yanına alıp gitme vaktidir!
Kimsenin bu ülkenin sonlarıyla oynama hakkı da yoktur!
Cumhuriyet
