İsmi “Evlilikten Sahneler” olunca oyun, çiftler ortasında hayli bir ilgi çekmiş anlaşılan. Salonu dolduran seyircilere bakıyorum, ekseriyetle çiftler. Kendi hayatlarından sahne var mı ya da sorun varsa nasıl çözeriz çabası mi, dikkatle bakıyorlar! Oyun iki perde, biraz daha ekonomik davranıp daha az şarap içerlerse tek perdede de bitebilirmiş üzere geldi bana. Ingmar Bergman’ın yazıp yönettiği kült sinemasından Ece Dizdar çevirmiş ve başrolde oynuyor. Tiyatroya uyarlayan ve yöneten Kayhan Berkin, yalnızca tiyatroya değil, biraz da bize uyarlasaymış sanki nasıl olurdu? Doğal ki meseleler üniversal ancak bilhassa son 10 yılda toplum o denli bir değişim geçirdi ki kimi yansılar ve olaylar bize hayli yabancı geliyor. Şöyle ki oyunda evli çiftler birbirlerinin öteki biriyle cinselliği konusunda bile fazla bir reaksiyon vermiyor; halbuki Türkiye’de bırakın alakayı, ihtimali bile cinayet sebebi artık.
KOZMİK PROBLEMLER…
Oyunda salonun imkânlarına uygun olarak minimal bir sahneleme yapılmış, birebir yerde ışıklar karartılıp hayalet oyuncular tarafından dekor değiştiriliyor ve öteki sahneye geçiliyor. İki değerli yer var: yemek ve yatak odası. Hayatın temel süreçleri, beslenme ve cinsellik mi desek? On yıllık evli çiftimizin göründüğü kadarıyla kusursuz bir evliliği var. İkisi de iyi yetişmiş, meslek ve iş güç sahibi, iki çocukları, sık sık görüştükleri aileleri ve yakın dostları var. Planlı ve nizamlı yaşıyorlar; fakat gözlendiği kadarıyla düzgün beslenmiyor ve hiç sevişmiyorlar. Süratli hayat içinde ikisine de yer ve vakit kalmıyor! Münasebetleri üzerinde de pek de konuşmuyor hatta birbirlerini dinlemiyorlar; zira ikisi de akışına bırakmış. Natürel ki size oyunu anlatmayacağım. Bu oyun, İKSV Tiyatro Festivali’nde konuk Hollanda Tiyatrosu’ndan seyrettiğim Oedipus ve Medea üzere bilinen antik trajedilerden günümüze uyarlanmış değil. Günümüzde geçen, sürprizlerle dolu fakat evlilik kurumunun hiç değişmeyen kozmik problemlerini tartışan bir oyun. Olağan benim sorunum daha evvel izlediğim o iki oyunla beklenti çıtamı çok fazla yükseltmiş olmam. Her ikisinde de oyunculuklar öylesine doğal, içten ve su üzere akıp gidiyordu ki o seviyesi arıyorsunuz.
METİN SIKINTILI
Cumhuriyet
