Yaz ekranına yansıyan yekun 4 seri var. Gençliğim Eyvah, bir güldürü prodüksiyonu olarak farklı bir kulvarda atv ekranında izleyicisini buldu ve orta karar olarak yoluna devam ediyor. Öteki 3 romantik güldürü serisi arasında ise dayanılmaz bir yarış var. Şimdilik reytinglere bakıldığında bu yarışta Sen Çal Kapımı bir numara durumda bulunuyor. Bay Yanlış ve Çatı Katı Aşk ise misal reytingler almaya başladı.
Bay Yanlış ve Çatı Katı Aşk’ın durumu ise misal biçimde seyretti. Birinci kısmı istenilmeyen reyting alınca bir kahır oldu lakin 2. kısım itibari ile bu zahmetli süreç noktasını mutluluğuna bıraktı. Sen Çal Kapımı ise daha birinci kısımdan izleyicileri alıp götürdü ve 2. kısmı ile de 8 reyting rakamına ulaşarak Erkenci Kuş ile kıyaslanmaya başlandı.
Çatı Katı Aşk’ın bu dönem yayınlanan serilerden kıymetli bir farkı var. Milliyet Blog’da hususa dikkat çeken Anibal Güleroğlu, neden Çatı Katı Aşk’ın daha farklı olduğunu şu formda kıymetlendirdi:
“Kanal D’nin yeni dizisini sair yaz prodüksiyonlarından munfasıl tutmama sebep olan en kıymetli fark, takımının tam mealiyle koordinasyonlu ve karakterlerinin bilinçli olmasıydı. Mevzuyu açacak olursak… Seri, yalnızca ekranda sevilen isimleri bünyesinde barındırmakla kalmamış, başarılı isimleri bir araya getirirken canlandıracakları karakterleri de önemsemişti. Bu sayede de hikayenin sunumunda birbirine aykırı düşmeyip bütünlüğü bozmayacak, performansıyla yama üzere kalıp sırıtmayacak bir takım tablosu çıkartılmıştı karşımıza…
Misal… Furkan Andıç ve Yiğit Kirazcı oyuncu olarak ilgi caziptiler fakat bu ikilinin serideki varlığını başarılı kılan asıl detay, Ateş ile Demir karakterlerinin birbirlerini ezmek bölgesine tabloyu tamamlar nitelikteki varlıklarıydı. Bülent Seyran’ın Şuayip’i, klişeler doğrultusunda yaratılmış üzere dursa bile geçmişteki rollerinden farklıydı. Çünkü meskenin silik-sürekli aşağılanan damadı halinde resmedilmekten ziyade, çabalarıyla konuta ekte bulunmaya çalışan ve bu süreçte mizah geliştirirken birebir devranda mesken halkı tarafından takdir edilen insana de dönüştürülmüştü.
Keza Ebru Aykaç’ın canlandırdığı Gülriz de kayda paha bir entegrasyona ve gerçekliğe sahipti. Ağabeyinin despotluğunda gereğinden fazla ezilen ya da yeğenine karşı anlamsız dayatmacılık sergileyerek gövde gösterisine soyunan bir ‘Hala’ tablosu mekanına baba-oğul arasında sükûnetle muhabere kurmaya çalışan, bunu yaparken de ezilip büzülmeyen bir bayan duruşu sergilenmişti, asil tutumlarla varlık gösteren Gülriz karakteriyle!
Elhasıl, mantıklı bir bilinçle yaratılan karakterlerin hiç birinin gayrısına karşı ezici üstünlüğü bulunmadığı üzere onları karikatürize edecek cinsten gereksiz özelliklere de gereksinim duyulmamıştı. Karakterlerin yalnızca görselliğe sırtını dayamak yahut saflığa oynamak yanına, donanımlı yaratılması da seri ismine münferit bir artı niteliğinde. Karakter-oyuncu denkleminde her şey tıkırında anlayacağınız.”
Televizyon Gazetesi
