Emekli Büyükelçi Tugay Uluçevik, Kıbrıs’taki Birleşmiş Milletler Barış Gücü’nü değerlendirdi
Emekli Büyükelçi Tugay Uluçevik, Türkiye’nin krizi bile göze alacak formda duruma itiraz etmiş olması gerektiğini söyledi.
“BM bu yüreği nereden buluyor ve biz neden yalnızca Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’nin (KKTC) ve Dışişleri Bakanlığımızın protesto açıklamasıyla yetiniyor, durumu geçiştiriyoruz?” sorusunu yönelten Uluçevik, kendi periyotlarında gibisi durumlara itiraz ettiklerini söyledi.
Birleşmiş Milletler Güvenlik Kurulu (BMGK), Kıbrıs’ta 1964’ten bu yana misyon yapan UNFICYP’in misyon mühletini geçen hafta 6 ay daha uzatmıştı. Uluçevik, misyon müddetinin KKTC’nin ve Türkiye’nin isteği sorulmadan uzatılmasına reaksiyon göstererek, “Türkiye ve KKTC bir protesto beyanı ile bunu geçiştiriyorlar. Son yıllarda misyon uzatmaları daima bu türlü oluyor” dedi.
UNFICYP’in vazifeye başladığı Mart 1964’ten kendisinin emekli olduğu 2003 yılına kadar misyon müddetlerinin ilgili tarafların istekleri alındıktan sonra uzatıldığına dikkat çekti.
Hususa ait bir anısını aktaran Uluçevik, şunları kaydetti: “BM Daimi Temsilciliğimizde Kıbrıs işleriyle vazifeli müsteşarken,1978 Haziranı’nda uzatma için Konsey’in alacağı kararın metnine itirazımız vardı. Karar çıkmazsa 15 Haziran 1978 gece yarısı UNFICYP’in misyon mühleti sona erecekti. Daimi Temsilcimiz Büyükelçi İlter Türkmen’di. Kıbrıs Türk Federe Devleti (KTFD) Lideri Rauf Denktaş da bu toplantı için New York’a gelmişti. Uzatma için hazırlanan karar tasarısında Rum tarafının tercih ettiği ögelerin yer aldığını saptadık. Denktaş, metin bu durumdan arındırılmadığı takdirde hükümetine Birleşmiş Milletler Barış Gücü’nün KTFD topraklarındaki faaliyetlerine müsaade verilmemesini tavsiye edeceğini söyledi. Büyükelçi Türkmen de istişarelerde Türkiye’nin KTFD’nin alacağı kararı destekleyeceğini tabir etti. BM sekreteryası, vazife mühletinin hukuken gece yarısı 00.00’da sona ermiş olacağını dikkate alarak BM binasındaki saatleri 23.55’te durdurttu. Ortaya İngiltere Daimi Temsilcisi girdi. Bizi ikna gayretlerini sürdürdü. Denktaş ve Türkmen geri adım atmadılar. Sabaha karşı 04.30 sularında karar taslağının içeriği, bizim tercih ettiğimiz biçimde değiştirildi. Böylelikle uzatma kararı ‘saat gece yarısı olmadan’ kabul oldu.”
Cumhuriyet
