Altyazı Sinema Dergisi yazarları 2020’nin en iyi filmlerini seçti

Sinema mecmuası Altyazı, 2020 yılının en iyi sinemalarının yer aldığı bir liste yayımladı.

Mecmua muharrirlerinin oylarıyla belirlenen listede 10 sinema yer aldı.

Şenay Aydemir, Burcu Aykar, Ekrem Buğra Büte, Hasan Cömert, Ali Ercivan, Engin Ertan, Berke Göl, Ahmet Gürata, Selin Gürel, Aslı Ildır, Coşkun Liktor, Eren Odabaşı, Müge Turan ve Eray Yıldız’ın oylarıyla şekillenen liste:

10. Sound of Metal / Taraf: Darius Marder

Fotoğraf: Twitter (@SoundOfMetalUK)

Bir bateristin işitme duyusunu kaybedişini anlatan “Metalin Sesi” (Sound of Metal) “Meselesini kusursuz denebilecek bir ses dizaynıyla anlatıyor” diyor muharrir Abbas Bozkurt ve ekliyor: “Şaşırtıcı halde, müzikle, seslerin ideolojisiyle çok da fazla ilgilenmeyen bir sinema bu. Odağını şuurlu olarak bir karakterin bağımlılığı, hattâ genel olarak bağımlılığın kendisi üzerinde tutmayı tercih ediyor. Tüm hayatı boyunca sakince, sessizce durup bir ânın huzurunu hissedememiş Ruben’la bizi baş başa bırakıyor.”

9. Mank / Taraf: David Fincher

Fotoğraf: Twitter (@MankFilm)

David Fincher’ın son uzun metrajı Kayıp Kız’dan (Gone Girl, 2014) altı yıl sonra izleyiciyle buluşan “Mank” için “Uzun müddettir yolu gözlenen bir tutku projesi” diyen muharrir Ekrem Buğra Büte şunları söylüyor: “Mank, kesimli öykü yapısı, pek çok anda bilgiyi anlatının önüne koyan tutumu ve politik angajmanının sarihliğiyle Fincher filmografisinin en ayrıksı modüllerinden birisi. Ayrıyeten detaycılığı, tavizsizliği ve görkemiyle tahminen de sadece Fincher’ın çekebileceği bir sinema olarak şimdiden hafızalarda –ve Yurttaş Kane mitolojisinde– yerini almış durumda”

8. Nomadland / İstikamet: Chloé Zhao

Fotoğraf: Twitter (@nomadlandfilm)

Muharrir Eren Odabaşı, Altın Aslan ödüllü “Nomadland” için şu tabirleri kullanıyor: “‘Nomadland’ baştan sona ince bir hüzünle örülü ama ele aldığı temaların yüküne karşın karamsar ya da boğucu bir sinema değil. Uçsuz bucaksız yolların, gün batımındaki binlerce harika rengin, dingin doğal hoşluğun her sahneye işlediği ferah ve hayat dolu bir sinema bu.”

7. Lovers Rock / İstikamet: Steve McQueen

“Lovers Rock”, Steve McQueen’in Londra’daki Karayipler göçmenlerinin politizasyon tarihine odaklanan beş kısımlık küçük dizisi “Small Axe”in yalnızca bir modülü. “Ama dub, reggae ve blues müziklerinin göçmen cemaati üzerindeki tesirine kulak kesilen hayli özel bir modül bu” diyor müellif Fırat Yücel: “Kamera seyirciyi, ana karakter Martha’yla birlikte 1980’lerde Batı Londra’da verilen bir blues partisinin içine sokuyor ve sabahın birinci ışıklarıyla birlikte bir öbür ritüelin, kilise ayininin evvelinde bırakıyor. McQueen partinin de bir nevi ayin olduğunu ima ediyor tahminen lakin bunu yüceltici bir tonla değil, nostaljiyi siyasallaştırarak yapıyor: Erotizm, bayan dayanışması, aile baskısı, erkek şiddeti, beyazların sabotajlarına karşı özsavunma, müziğin birleştirici tesiri, haç ve dub, hepsinin bir ortada var olduğu bir gece ayini bu.”

6. Undine / Taraf: Christian Petzold

Müellif Berke Göl, Christian Petzold imzalı “Undine” için şöyle diyor: “Petzold neredeyse doğaüstü denebilecek bir kazayla başlayan bu tutkulu bağdan mitolojik metinlere referanslarla örülü, yer yer fantastik, gizem dozu yüksek bir anlatı çıkarıyor. Undine’nin mesleği üzerinden Berlin’in geçirdiği mimari ve kültürel dönüşüme de değinen sinema iki ana karakterinin perspektifleri ortasında gidip gelirken takıntı, aşk ve mevt üzere temalar etrafında geziniyor, gerçek ile duşun birbirine karıştığı bir muammaya dönüşmeyi başarıyor.”

5. Günler (Rizi) / Taraf: Tsai Ming-liang

Tsai Ming-liang’ın “Sokak Köpekleri”nden (Jiao You, 2013) beri çektiği birinci uzun metrajlı kurmaca sineması olan “Günler”i (Rizi) şu sözlerle kıymetlendiriyor muharrir Berke Göl: “Yönetmenin gündelik işlerin aleladeliği içinde insan sıcaklığını arayan, bunu da çok uzun sabit planlardan ödün vermeden yapan sinemasını özleyenler için büyüleyici bir geri dönüş niteliğinde. Biri kentin göbeğinde bir dairede, oburu yeşillikler içindeki bahçeli meskeninde yaşayan iki başkarakterin birbirinden bağımsız, ağır ağır akan ve çok kısa müddetliğine temas eden hikayelerini anlatıyor ‘Günler’ (Rizi). Bu anlık temas, bir şefkat ve istek ihtimalini içinde barındırmakla birlikte, direktörün elle tutulur kıldığı yalnızlığın altını daha da çiziyor güya.”

4. Her Şeyi Bitirmeyi Düşünüyorum (I’m Thinking of Ending Things) / Taraf: Charlie Kaufman

Sineması pahalandıran müellif Yeşim Tabak, “‘Her Şeyi Bitirmeyi Düşünüyorum’, ‘yeni sevgilinin ailesiyle tanışma’ komedilerinin tam olarak zıttı; hayal kırıklıkları üst üste konarak inşa edilmiş, içgörünün derinleştikçe ‘iç körlüğü’ne dönüştüğü, eşsiz bir endişe filmi” diyor.

3. Uncut Gems / Taraf: Benny Safdie, Josh Safdie

Safdie Kardeşler’in yönettiği “Uncut Gems”i pahalandıran muharrir Övgü Gökçe “Safdie Kardeşler’in kendine has, etkileyici sinemasının bir manada zirvesi” diyor ve ekl,yor: “Bir yerlerden tanıdık olsa da diğer hiçbir şeye benzemeyen, belirli cinslere en yaklaştığı anlarda uzaklaşan, kategorize edilmeye direnen nefes nefese bir sinema bu. Sinemada yüzlerce kabahat ve tansiyon hikayesinin yeri olan New York’u kuyumcular çarşısı ve Yahudi cemaatinden mükellef değişik bir ‘yeraltı’ olarak tanım eden Uncut Gems’de, oynadığı tanınan sinemalarla bir müddettir pek ilgi görmeyen Adam Sandler âdeta devleşiyor.”

2. Never Rarely Sometimes Always / İstikamet: Eliza Hittman

Fotoğraf: Twitter (@NeverRarelyFilm)

Müellif Eray Yıldız, Eliza Hittman’ın üçüncü uzun metrajı “Never Rarely Sometimes Always”i şu sözlerle anlatıyor: “Sebep-sonuç bağlarına, etik sorunlara odaklanan benzerlerinden ayrılan bir kürtaj kıssası. Zira başkarakteri Autumn’un ne vakit ne yaptığıyla değil, erkek hâkim toplumun zorbalığına karşı verilen çaba ve gösterilen dayanışmayla ilgileniyor Hittman; geri kalanı zati biliyorsunuz, diyor.”

1. First Cow / İstikamet: Kelly Reichardt

Fotoğraf: Twitter (@FirstCow)

Listenin birinci sırasında “First Cow” yer alıyor. Müellif Senem Aytaç, sineması değerlendirirken şu sözleri kullanıyor: “Reichardt, Amerika’nın olduğu kadar erkekliğin de kurucu mitlerinden sayılabilecek western çeşidini bir sefer daha alaşağı ediyor. Çinli göçmenlerin, hayvanların, bayanların başrollerde kendilerine yer bulamayacakları bir çeşidin içinden, savaş nidaları ve dört nala koşan atlar yerine korka korka hareket eden, yemek pişiren erkeklerin gündelik hayat ritminde bir öykü çıkarıyor.”

Listede oy kullanan 14 sinema müellifinin şahsî listelerine şuradan bakılabilir.

Cumhuriyet