Bu köyde itfaiyeci olmayana kız verilmiyor
Çatalca’nın Binkılıç Köyü ‘İtfaiye Köyü’ olarak biliniyor. 1960 yılından bu yana itfaiyeci yetiştiren bu köy emekli olan ve vefat edenlerle birlikte toplam 320 itfaiyeci çıkarmış durumda. Şu anda Binkılıçlı Köyü’nden 103 kişi İstanbul İtfaiyesi’nde çalışıyor. Günümüzde geçerliliğini yitirmeye başlasa da köyde itfaiyeci olmayana kız verilmiyor. Köyün iki itfaiye şehidi de bulunuyor.
“BU KÖY 320 İTFAİYECİ ÇIKARMIŞ”
Binkılıç İtfaiye Çalışanları, Emeklileri Toplumsal Yardımlaşma Derneği Lideri ve itfaiyeci Güray Güngör (40), “1960 yılında Bınkılıç Köyü’nün itfaiye ile bağlantısı başlıyor. Günümüzde ise hala jenerasyon kuşak bu meslek devam ediyor. Şu an bu köyde halihazırda çalışan 103 itfaiye arkadaşımız var. Emekli olan itfaiye çalışanı ise 80 civarı. Vefat edenlerle birlikte bu köy 320 itfaiyeci çıkarmış. Şu an İstanbul Büyükşehir Belediyesi’nde çalışan 3 müdür yardımcımız bu köylü. Bu köyde bu kadar çok itfaiye erinin olmasını nedeni burası bir orman köyü. Ormanda çalışmak çok önemli bir vücudu yük istiyor. Tekrar tıpkı biçimde itfaiyede vücudu yük isteyen bir meslek. Hal bu türlü olunca bu köyde olan şahıslar itfaiyeciliği tercih etmiş, öbür bir mesleği tercih etmemiş” dedi.
“ESKİDEN BU KÖYDE BABALAR İTFAİYECİ OLMAYANA KIZLARINI VERMİYORDU”
Güray Güngör, kelamlarına şu biçimde devam etti:
“İtfaiye alımlarında spor mülakatları oluyor. Bu mülakatlarda bu köyden katılan şahıslar daha başarılı oluyor. Zira vücudu güç gerekiyor. Avantaj sağlamış oluyorlar. Bizim bu köyde iki tane itfaiye şehidimiz var. Bir şehidimizin oğlu itfaiyeci oldu. Benim babam da itfaiyeci. Eniştem itfaiyeci onun çocukları da itfaiyeci. Çok hoş bir iş itfaiyecilik mesleği insanların hayatlarına dokunuyorsun, canını kurtarıyorsun. Evvelce bu köyde babalar itfaiyeci olmayana kızlarını vermiyordu. Hatta ben evlenmek istediğimde diğer bir yerde çalışıyordum. İtfaiyeci olduktan sonra kızı bana verdiler. Onun öncesinde vermemişlerdi.”
“İTFAİYECİLİK HASTALIK ÜZERE BİR ŞEY”
İtfaiyeciliğin cüret isteyen bir iş olduğunu belirten Güray Güngör, “İstanbul Büyük Kent Belediyesi İtfaiyesi’nde şu an 4 bin 358 civarı itfaiye çalışanı çalışıyor. Bunun 103 tanesi Binkılıç Köyü’nden. Aslında birçok ilin itfaiyeci sayısı bu kadar fazla değil. Binkılıçlı olarak İstanbul halkına hizmet eden 103 çalışanımız var. Bu dünyada tek olan bir şey. İtfaiyecilik hastalık üzere bir şey. 7- 8 yaşlarında babamın yanına itfaiyeye gidiyordum. İtfaiye araçları, babamın yangına gidip gelmesi bana çok heyecan veriyordu. O vakitten itfaiyecilik mesleğine aşık oldum. Hala severek yapıyorum işimi. Her gün çok büyük bir istekle işime gidiyorum. Yangınların, alevlerin içine girmek birçok insan için korkutucu gelebiliyor. Çok yürek isteyen bir iş bu. Bu bölgenin insanında da bu cüret var” sözlerini kullandı.
“ŞEHİT STATÜSÜ ALAMIYORUZ”
İtfaiyeciliğin bir meslek statüsü olmadığını söyleyen Güray Güngör, “Binkılıç Köyü’nde iki tane şehit itfaiyecimiz var. Lakin mezarlarını bayraklarla süsleyemiyoruz ve şehit statüsü alamıyoruz” diye konuştu.
“İTFAİYECİLİĞE HEVES ETTİM BAŞLADIM”
Güray Güngör babası emekli itfaiyeci Saadettin Güngör (72), “Eskiden abileriz vardı. Onlar daima itfaiyeciliği methediyordu. Bir kumandan abim ‘gel seni de İtfaiyeci yapalım’ dedi. Ben de heves ettim, başladım. Ben itfaiyeci olduğum için çok mutluyum. Oğlumun da itfaiyeci olduğu için mutluyum” dedi.
“BU KÖYDEN ÇIKAN BİRİNCİ BAYAN İTFAİYECİ OLMAK İSTİYORUM”
Güray Güngör kızı Ahsen Güngör (14), “Babam ve dedem İtfaiyeci. Ben de onlardan görerek bu mesleği merak ediyorum ve devam ettirmek istiyorum. Bu meslekte yangınlara girmek istiyorum, kahraman olmak istiyorum. Hatta bu köyde bayan itfaiyeci yok, ben de bu köyden çıkan birinci bayan İtfaiyeci olmak istiyorum. Köyümüzde bir sürü itfaiyeci var. Babam yangınlar için Manavgat’a gitti, o vakit ‘keşke ben de itfaiyeci olsam’ dedim” diye konuştu.
16 yıldır İtfaiyeci olarak çalışan Berkan Tunca (40) da, “İtfaiyecilik kalıtsal bizde. Büyüklerimizden gördüğümüz kadarıyla bu teşkilata baş koyduk. Benim eniştem itfaiye şehididir. Emekliliğine bir sene kala şehit oldu. Teyzem de için benim itfaiyeci olmamı istedi” tabirlerini kullandı. Yeni yapılan itfaiye alımlarında imtihanı kazanan Gürhan Acet (25), “Yeni alınan itfaiye üyesiyim. Benim akrabalarımın hepsi itfaiyeci. Onlardan bu mesleği öğrenmiş oldum. Bizi itfaiyeciliği çok anlattılar. O yüzden bu mesleği seçmiş oldum” dedi.
DEDEM BU YOLDA CANINI VERMİŞ
Şehit Mehmet Ali Alkan’ın torunu Sergen Alkan, “Dedem şehit olduktan sonra yerine babam atandı. Ben de itfaiyeci olmak istiyorum. Dedem bu yolda canını vermiş, babamsa bu işten emekli oldu. Ben de bu geleneği sürdürmek için itfaiyeci olmak isterim” biçiminde konuştu.
Cumhuriyet