Cecil Hotel ve Netflix belgeseliyle gündeme gelen sırlar: Elisa Lam nasıl kayboldu?
21 yaşında Kanadalı bir öğrenci olan Elisa Lam, 2013 yılında ABD’yi gezerken Los Angeles’daki Cecil Hotel’de kaldığı sırada kayıplara karışmıştı.
Netflix’te yayımlanan “The Vanishing at the Cecil Hotel” (Suç Mahalli: Cecil Hotel) isimli belgeselde; soruşturmayı yürütenler, izleyenler ve şahitlerin birden fazla birinci kere konuşuyor.
Elisa’nın kayboluşundan çabucak evvel otelin asansöründeki kamera tarafından çekilen manzaraları soruşturma sırasında Los Angeles polisi tarafından yayımlanmış ve viral olmuştu.
İmajda asansörün kapısı açık kalıyor ve Elisa birisiyle konuşuyor üzere görünüyor. Hareketlerinin doğal olmadığı dikkat çekiyor. Daha sonra asansörden çıkıyor ve kayıplara karışıyor.
Elisa’nın cansız vücudu kaybolduğunun bildirilmesinden 19 gün sonra otelin çatısındaki bir su deposunun içine bulundu.
Ancak Elisa’nın son imajlarının yer aldığı asansör görüntüsü zihinlerden silinmedi. Bazıları bu imajların doğaüstü bir kadro olaylara işaret ettiğini söyledi, bazıları ise hala Elisa’nın kayboluşuyla ilgili komplo teorilerine inanıyor.
‘Olay sorumsuzca anlatıldı’
İşte üretimci Joe Berlinger’i bu belgeseli çekmeye yönelten de, olayı çevreleyen esrar perdesi oldu.
Berlinger BBC’ye, “Bu aslında daha evvel anlatılmış bir öykü lakin bana nazaran sorumsuzca anlatılan bir hikaye” dedi ve ekledi:
“Ortalama bir izleyici için bu, izleyip bir sonrakine geçeceği etkileyici bir öyküden ibaret. Ancak olayı yaşayanlar için hayatlarının en berbat anı. O kişi ve ailesi açısından gerçek bir trajedi” dedi.
Elisa Lam olayında viral olan asansör imgelerinin Dark Water (Karanlık Sular) isimli endişe sinemasından sahneleri hatırlatması, hatta Lam-Elisa diye isimlendirilen bir tüberküloz testinin varlığı bile bugün hala internette oldukça izlenen komplo teorileri ve doğaüstü açıklamaların yolunu açmıştı.
‘Hayalet öykülerinden bahsetmeliydik’
Belgeselin imalcisi Joe Berlinger, “Hayalet kıssalarına katiyen yer vermemiz fakat onları yerine oturtmamız gerekiyordu. Bunları görmezden gelmek mümkün değil zira öykünün büyük bir kısmını bunlar oluşturuyor” diyor.
Bu “hayalet hikayeleri” kısmen Los Angeles polisinin soruşturması sürdüğü sırada Elisa’nın son anlarıyla ilgili esrarı çözmeye çalışan internet dedektiflerinin bulgularıyla beslendi.
Berlinger bazen internet dedektiflerinin mükemmel işler çıkarabildiğini fakat Elisa olayındaki faaliyetlerinin “biraz yanlış” bir istikamete gittiğini söylüyor.
Aile neden katılmadı?
Belgeselde Elisa’nın ailesi arşiv imajları dışında görülmüyor lakin Berlinger’in, Elisa’nın kıssasını yine anlattığından haberleri vardı.
Berlinger “Sanırım artık bu olayı geride bırakmak istiyorlardı” diyor ve ekliyor:
“Hikayenin öbür versiyonlarına baktığınızda Elisa’nın, kendisini denetim altına alan dehşet verici makus bir varlığın kurbanı olduğu üzere bir fotoğraf ortaya çıkıyor. Bu çeşit anlatılar bence son derece büyük saygısızlık ve muhtemelen aile de bu trajediyi çevreleyen olayların bir sefer daha abartıldığı yeni bir gösteriye husus olmak istemedi.”
Los Angeles polisi, isimli tıp ve olay sırasında Cecil Hotel’in müdürü olan kişi bu belgeselde, olaydan bu yana birinci defa konuşuyor.
‘Diğer belgeselleri izlemedim’
Belgeselde olayla ilgili olarak birinci kere konuşan otelin o sıradaki müdürü Amy Price, aslında daha evvel de belgesellere çıkması için teklifler aldığını anlatıyor.
Amy Price, “Genellikle gözlerimi devirip, ‘Al işte bir tane daha’ diyordum” diyor. Ancak bu belgeselin manalı olacağını hissederek ikna olmuş.
Elisa’nın kaybolması sırasında Cecil Hotel tipik bir otel değildi.
Dev bir evsizlik sorunu yaşanan Los Angeles’in göbeğindeki bu büyük otelin kimi katlarında Elisa üzere olağan otel müşterileri kalıyor, öteki kısımları ise birtakım evsizlerin kısa ya da uzun periyot yatacak yer muhtaçlığını karşılıyordu.
Amy Price, Elisa’nın kayboluşundan çabucak sonra otelde kalanlar ve çalışana yönelik suçlamaların “çok büyük ıstırap ve üzüntü” yarattığını söylüyor. “Elisa ortadan kaybolduğu andan itibaren bu işin sonunun makûs olacağını hissetmiştim” diyor. “Yalnız seyahat ediyordu ve açıkçası ben yanlış bir etrafla haşır neşir olduğunu düşünmüştüm. Los Angeles kent merkezinde bu çok kolay olabilecek bir şeydi” diye de ekliyor.
Elisa’nın vefatından evvel de aslında otelin makûs bir ünü var.
Çok fazla intihar, uyuşturucu vefatı yaşanan ve tanınmış kimi seri katillerin de kaldığı ortaya çıkan bir oteldi.
Hatta Lady Gaga’nin bir çatı katında yaşayan bir vampir rolünü oynadığı “American Horror Story: Hotel” isimli televizyon dizisine ilham kaynağı olmuştu.
Ama Amy Price için Elisa kaybolana kadar otel hiç de makûs bir yer değildi.
Price, “Otelle ilgili bir çok karanlık öykü var lakin çalışması makus bir yer değildi. Şahane bir grubumuz vardı. İşi birlikte yapıyor ve zevk alıyorduk” diyor.
‘Hikayelerin gerisindeki gerçek insanlar’
Belgeselin imalcisi Joe Berlinger bu işi yaparken, Elisa kadar Amy üzere insanların da kıssasını anlatmayı amaçladığını söylüyor. “Sorumlu bir üretimci olarak biliniyor olmam muhtemelen Amy’yi konuşmaya ikna etti. Onun bakış açısının nitekim hayati ehemmiyet taşıdığını düşünüyorum” diyor. “Böylesi halka mal olmuş kıssaların gerisinde gerçek beşerler var” diye de ekliyor:
“Bu beşerler kısıtlı kaynaklarla ellerinden gelenin en iyisini yapmaya, kalabalık bir mahallede oteli en iyi formda yönetmeye çalışan bireylerdi.”
Amy Price artık otelcilik dalında çalışmıyor. Takı tasarımcılığı yapıyor ve Cecil Hotel’de yaşadıkları hakkında bir kitap yazmakla meşgul.
Price, “Yaşadıklarımı paylaşmak istiyorum. Fakat bu bir dehşet kıssası falan olmayacak. Bu bir uğraşın kıssası olacak” diyor.
Cumhuriyet
