Emre Hüner, kişisel sergisini Arter’de açtı
Sabah kar atıştırmış, damlar bembeyaz. Halbuki uzun vakittir birinci defa bir basın toplantısına davetliyim; Arter’de Emre Hüner’in “Elektroizolasyon: Bilinmeyen Parametre Kayıt Dışı” başlıklı ferdî standının açılışına gideceğim ve hiçbir şey beni vazgeçiremez. Girişte bir türlü HES kodumu açamıyor olmam bile! Sanatçı çalışma serüvenini anlatıyor.
Anlaması kolay bir iş değil, “yarı kurgusal bir senaryo metni etrafında şekillenmiş yeni üretimlerden” oluşuyor. Emre Hüner bir senaryo yazmış lakin senaryoyu fonksiyonundan çıkarmış. Standın kısımlarından “Elektroizolasyon”, siyah beyaz, 5 saat 20 dakikalık bir ses kayıt sinema.
KÜME İSİMLERİ ŞİİRSEL
Sanatçı bunların tekrar üretim sürecinde şahsen çalışmış. Sırasında bir inşaat emekçisi olmuş, sırasında bir atölyede demir dökümcü, kesmiş biçmiş, bir ortaya getirmiş, altına sinema döşemiş, üzerine öykü yazmış, altından girmiş, üstünden çıkmış, kendi tabirleriyle “kurgusal anlatılar, yapıtlar ve ucubeler üretmiş!”
Ben yazsam kızarlar sanat yapıtına ucube dedi diye! “Serginin bütününde fabrika, laboratuvar, sinema seti ve yerleşke üzere kapalı mimari yer düzenlemelerini alıntılayan formlar, steril ve bilimkurgusal bir yabancılaşmayı çağrıştırırken siyah beyaz sinema sekansları, yere yayılan ses öğeleri ve heykeller, müze binasının ve onu çevreleyen kent dokusunun toprak altı fısıltılarını yere taşıyor.” Açıkçası bunu ben bu türlü anlatamam, onların anlattığı bu. Kümelerin isimleri çok şiirsel:
“Oksijensiz Hadise”, “Derinlik Keşifçileri”, “Tamamlanmamışların Psikosimetrisi” üzere. Standın en son yapıtı ise Meliha Erem’in yazdığı “Hipernotlar’da 8 küçük hikaye var. Sürreel hikayeler, epey karamsar. Hele son hikaye “Zift”te içinde yaşadığımız sıhhat meselelerinden tutun da etraf kirliliğine ve doğal kaynakların sorumsuzca tüketilmesine gönderme yapılırken müellifin bunlardan ne kadar etkilendiği de ortada.
MERAKLISI İÇİN DEĞERLİ BİR STANT
Emre Hüner, Amsterdam ve İstanbul’da yaşayan, bütün eğitimini Batı’da almış, stantlarını de oralarda yapan bir sanatçı. Ortada bir İstanbul’da da stant açmış. Bu da onlardan biri. Emre Hüner, iki üç yıllık çalışması ve yapım kademesinde önemli manada dayanak ve sponsor bulduğuna bakılırsa, meraklısı için hiç kuşkusuz çok değerli bir stant hazırlamış.
Sanatkarla sohbet ettim, bu türlü işler yapanların genelde olduğu üzere ukala ve uzaydan gelmiş üzere bir havası yoktu, senin benim üzereydi.
Sergiden gereğince heyecanlanmamış olmamı pandemi yüzünden sanattan uzak kaldık, ondan herhalde diye açıkladım kendime.
Dışarı çıktım, kar durmuş ancak sıkı bir yağmur yağıyordu. Arter’in çabucak yanındaki Plevneli Galeri’nin önünde Refik Anadol’un standını gezmek için kuyruk olmuş, bekleyenleri görünce sevindim. Haftanın en soğuk gününde, öğlen vakti, güya yardım dağıtılıyormuş üzere stant için kuyrukta beklemek?
Hayat ve sanata ilgi devam ediyor diye sevindim. AKP kongresiyle ilgilenmek için koşa koşa ev-ofise döndüm! Salgın hastalığın kırmızıya boyadığı haritaya karşın lebaleb dolu kongrenin kaotik imgeleri de pek anlaşılır üzere değildi sonuç olarak!
Cumhuriyet