Aylardır lokanta, restoran, kantin, kafe ve pastaneler müşteriye kapılarını açamazken, paket servisle ayakta durmaya çalışan esnaf, kira, vergi, SGK ve faturalarını ödeyemiyor.
İzmir Esnaf ve Sanatkârlar Odaları Birliği Lideri Zekeriya Keyifli: 2020 yılının mart ayından bu yana işyerini açamayan, açsa da eski işlerini bulamayan üyelerimiz güç durumdadır. Yazın akabinde tekrar hayata geçirilen pandemi önlemleri ile İzmir’de, 6 bin 926 (kahvehane, çay bahçeleri, oyun salonları) işyerinin faaliyetleri durdurulmuş, 25 bin 564 (lokanta, restoran, bakkal, berber, kuaför) işyerine sınırlama getirilmiş ve 7 bin 713 (servis, kantin, kırtasiye) işyeri dolaylı olarak etkilenmiştir. 40 bin 203 işyeri, yanlarında çalışanlar ile birlikte yaklaşık 150 bin aile 600 bin kişi geçim düşüncesine düşmüştür.
Manisa Esnaf ve Sanatkârlar Odaları Birliği Lideri Hasan Geriter: 53 bin esnafımız pandemiden ötürü çok mağdur durumda. Kahveci esnafı, cümbüş merkezi, kantin, hoşluk salonları işleten esnafın hepsişu an kapalı. 3250’ye yakın kahve var mesela bu süreçte. Açık olan lokantacı esnaf ve fakat onlar da iş yapamıyor. İş yapan esnaf oranı ise yüzde 30. Birçok esnaf resmi olarak kapalı değil lakin kendi inisiyatifi ile kapalı. Zira dükkânı açtığı vakit iş yapamıyor. Bu nedenle kapalı ve güç durumda. Hükümet kira takviyesinde bulundu lakin hâlâ talep alınıyor, ödeme yapılmadı. İşyeri kapalı olan esnaf kirasını ve elektrik fiyatını ödemeye devam ediyor. Küçük esnaf sıkıntı durumda ve hemen kalıcı tahliller olmalı.
Muğla Esnaf ve Sanatkârlar Odaları Birlik Lideri Şükrü Ayyıldız: En çok mağdur olan kahveci esnafı. Sporsalonları, okulservisleri. 4 bin 700 civarında büsbütün işyerini açmayan esnaf var. Şayet esnafa dayanak olmazsa bir kısmı dayanamaz kapısına kilit vurmak zorunda kalır. Fakat, devlet maddi yardımı yaparsa ayakta kalabilir. En azından devlet bir taban fiyat vermeli. Devlet esnafa babalığını yapmalı. Pandemi periyodunda devlete olan SGK, Bağ-Kur, vergi ve devletten aldığı kredi borçlarını sıfırlasın. Esnafa tekrar bir beyaz sayfa açılsın. Şayet dayanak verilmezse bir kısmı kapatır.
Murat Fidan: (Mağazacı): Pandemi nedeniyle işlerimiz durdu. Her yıl 5-6 okulun kıyafetlerini temin eden bir dükkânız. Bu yıl okullar açılmadı. Aldığımız okul kıyafetleri elimizde kaldı, yaptığımız tüm hazırlıklar boşa gitti. Elimizde olan sermayeyi okul kıyafetine yatırdık, açılmayınca elimizde kaldı. Bu müddet içerisinde bize yardımcı olan çıkmadı. Bugüne kadar vergisini ödeyen, emekçi çalıştıran esnaf olarak devletten bize sahip çıkmasını beklerdik. Fakat bir yıldır, ne yiyorsunuz, dükkân kiranızı, elektrik,su faturanızı nasıl ödüyorsunuz diye soran yok. Bu süreçte borçlarımız arttı, yanımızda çalışanlar vardı yollarımızı ayırmak zorunda kaldık. Her gün dükkanı açıp akşama kadar bekliyoruz. Birçok vakit siftah yapmadan kapatıp gidiyoruz. Bu türlü gitmez, yönetenlerden çok acil bir şeyler yapmasını bekliyoruz
Emre Mısırlı: (Berber): Pandemi başlayalı bir yıl oldu, bu müddette bir periyot dükkânlarımız kapattık. Hükümetten bir kuruş dayanak alamadık. Yalnızca berberler odasının 100 TL’lik alışveriş çeki ve İzmir Büyükşehir Belediyesi’nin besin kolisi ulaştı bize. İşyerimin kapalı olduğu günlerde kendimi çaresiz hissettim. Sabaha kadar uyuyamadığım oldu, 5 yaşında kızım var ona nasıl bakacağımı konutuma nasıl ekmek götüreceğimi düşündüm daima. Almanya’da kuzenim var, kendisi de berber. Pandemi devrinde oradaki hükümet 12 bin Avro verip dükkânlarını kapatmış. Bize kimse bir kuruş vermedi. Konuşurken utandım. Bu hükümetten ne yazık ki hiçbir şey beklemiyorum. Devlet esnafa dayanak olacağına büyük şirketlerin vergi borçlarınısiliyor.
Cumhuriyet
