Zira Beşiktaş’ın kazanması halinde bir manada lig bitecekti. Fenerbahçe kazanırsa ikili averaj, üçlü averaj dahil tüm hesaplar karışacak, beraberlik halinde ise Nisan ayına Trabzonspor dahil herkes umutla girecekti..
Derbi berabere bitti, lig bitmedi en kısa anlatımla.
Evvel iki grubun futbolcularını kutlamak gerek; futbolun içinde kaldılar. Hengameye, dövüşe, itişe kakışa girişmediler bir iki ufak itiraz dışında.
Alana dönersek; uğraşın tavan yaptığı bir derbiydi.
Fenerbahçe birinci kısımda 0-0’ı korurken 2 de fırsat buldu. Fakat bir şeyler eksikti Sarı-Lacivertli grupta; eksik olan da sanırım ‘dinamizm’di. Erol Bulut’un İrfan-Pelkas tercihi tutmadı; Pelkas tuttu, İrfan tutmadı. Zira Beşiktaş’ın Atiba ve Josef’le denetim ettiği orta alanı kullanamıyorlardı, Gustavo içeri hakikat oynayınca Fenerbahçe tempoyu da baskıyı da kuramadı.
Neden sonra 2. yarıda evvel Ozan, sonra Sosa oyuna girince Fenerbahçe de istediği dinamizmi buldu, lakin bu ortada klasik bir meyyit top golüne pürüz olamayacaklardı. 1-0 sonrası, Altay’ın net kurtarışlarıyla en azından umudu korudular. Şayet Altay o 2-3 net fırsatta Beşiktaş’a dur demese lig ismine çok farklı şeyler konuşulurdu. Lakin Altay’ya başlayan diriliş, son 20, 25 dakika başka ekip arkadaşlarına da sirayet etti. Sosa, Pelkes, Ozan dayanılmaz tempo yaptılar. Caner’in de sol kenardan verdiği dayanak Beşiktaş’ın sağ kanadını felç etti. Lakin o kısımda de Samatta oyunda değildi, Cisse kulübedeydi, Thieam da 1. bölgeden uzak durdu.
Golcüler yoktu ortada ancak Ozan vardı; Fenerbahçe’nin kaptanı gemiyi kurtardı. Oyunda kaldığı 25 dakikada 4 olumlu pas, 3 ikili çaba galibiyeti, 2 kritik şut tedbire, bir gol, 1 net fırsatla oynadı. Hatta biraz dikkatli – ya da şanslı – olsa maçı getiren adam da olabilirdi.
Gelelim Beşiktaş’a; oyunu denetimlerinde tutmak istediler. 70 dakika kadar da başarılı oldular. Fakat Fenerbahçe Aboubakar ile Larin’in bağlantısını kesti. Larin silindi, Aboubakar ise 2 kişilik oynadı. Tahminen gol atamadı, ancak her durumda vardı. Gol vuruşlarında karşısına fevkalade bir kaleci Altay çıkmasa tahminen Beşiktaş 2’nci golü atar ligi bitirirdi.
Orta alanın maestrosu Ghezzal’ın tutuk oynadı, koştu ancak ince işler yapamadı. Josef’in ataktan çok orta alanı tutması, Rosier’in de karşısındaki Caner nedeniyle çıkamaması handikaptı, tahminen N’Sakala – Rıdvan değişikliği sol kenarı işler hale getirebilirdi, lakin Sergen Yalçın da o riski almadı.
Son düdük çaldığında aklımızda Altay’ın dayanılmaz performansı, Ozan’ın kısa müddette çok iş yapması, uğraş gücü yüksek kora kor ikili uğraşlar ve ligin kopma olmadan devam ettiği gerçeği aklımızda kaldı.
Cumhuriyet
