Gülümser Yılmaz’ın ‘iyilik’ yolculuğu: Üç tekerlekli bisikletiyle sokak hayvanlarının karnını doyuruyor
Antalya’nın Kepez ilçesinde sokak hayvanlarının “Gülümser annesi” olarak bilinen 50 yaşındaki Gülümser Yılmaz’ın iyilik mesaisi, sabahın erken saatlerinde başlıyor. Eşinden ayrıldıktan sonra yalnız yaşayan ve geçimini babasından kalan maaşla sürdüren Yılmaz, sabahın birinci ışıklarıyla yola koyuluyor.
Evvel meskeninde ve bahçesinde beslediği 10 köpek ve 20’ye yakın yavru kedinin karnını doyuran bir çocuk annesi Yılmaz, akabinde hayvanseverlerin bağışladığı mama ve salamları, üzerinde “Sokak hayvanlarının Gülümser annesi” yazılı 3 tekerlekli elektrikli bisikletin kasasına yerleştiriyor.
Tulum ve çizmesini giyerek bisikletine binen Yılmaz, iyilik seyahatine çıkıyor. Konutunun yakın bölgesindeki restoran ve yemek fabrikalarının çöplerinden yiyecekleri toplayan bayan, ilçedeki sokak ve boş topraklarda yaşayan kedi ve köpeklerin karnını doyuruyor.
Yılmaz’ın yolunu gözleyen sokak hayvanları, sesini duyar duymaz bisikletin önüne atlıyor.
Yaklaşık 20 kilometre süren seyahatinde 150’den fazla kedi ve köpeğe yiyecek ulaştırmanın memnunluğunu yaşayan Yılmaz, gebe köpekleri de doğum yapana kadar meskenine alıp bakımlarını üstleniyor, yavrularını da hayvanseverlere sahiplendiriyor.
Yılmaz, hasta köpekleri de konutuna götürerek tedavisini yaptırıyor.
“YAPTIĞIM GÜZELLİKLERLE BU DÜNYADAN GİTMEK İSTİYORUM”
Yılmaz, daha evvel sokak hayvanlarından korktuğunu söyledi.
Sıhhat meseleleri yaşadıktan sonra hayata bakışının değişmeye başladığını aktaran Yılmaz, 6 yıl evvel otobüs durağında gördüğü aç bir köpeğin karnını doyurduğunu, o hayvanın meskene kadar kendisine eşlik ettiğini anlattı.
Köpeğin gözlerindeki minnet hissini gördüğünü belirten Yılmaz, o günden sonra sokak hayvanlarıyla ilgilenmeye başladığını lisana getirdi.
Yılmaz, sokak hayvanlarını doyurmadan içinin rahat etmediğine işaret ederek şunları kaydetti:
“Hasta da olsam yağmur da yağsa fırtına da olsa günlük beslemelerini nizamlı yapıyorum. Onları yavrum üzere görüyorum ve aç yatmalarına gönlüm el vermiyor. Mal mülk benim için değerli değil. Yaptığım iyiliklerle bu dünyadan gitmek istiyorum. Yemek verdiğim her sokak köpeğini seviyor, onlarla oyunlar oynuyorum. Hayvanlar benim dünyam oldu. Onlara sevgimi hissettiriyorum. Onlar da bu sevgiye inanılmaz karşılık veriyor. Bazen bisikletimin peşinde onlarca köpek oluyor. Peşimden hiç ayrılmıyorlar. Bazen elektrikli bisikletimin şarjı bitiyor. İterek meskene varıyorum. Şarj ediyorum, yine beslemeye çıkıyorum.”
Çöpten yiyecek topladığında insanların şaşırdığını, kendisini küçümseyenlerin de olduğunu vurgulayan Yılmaz, “Artık bana alıştılar. Herkes beni tanıdı ve çok hürmet duyuyorlar. ‘Allah razı olsun’ diyorlar. Bu beni keyifli ediyor. Son nefesime kadar hayvanlara bakmaya devam edeceğim” dedi.
Cumhuriyet
