Liyakatsızlık çabucak her kurumda yakıcı bir sorun, kelam konusu üniversite kısaca akademi olunca kuşaklara siyaret ettiği için bedeli çok daha ağır oluyor. Akademi dünyasında liyakatsızlık çeşitli yazın çeşitleriyle lisana getiriliyor. “Anılar” bu yayın tipleri içerisinde yüklü bir yere sahip. Otobiyografi ise akademisyenlerin çoklukla uzak durduğu bir yazın tipi. Her ne kadar “öznel anlatım” barındırsa da sıkıntıların ortaya konmasında çok kıymetli olabiliyor.
Akademi dünyasının içinden gelen Hasan Güneş, “Bir Akademisyenin Yabancılaşma Serüveni” isimli otobiyografik kitabında “el yakan” mevzulara el atıyor. Liyakatsız yöneticilerin, keyfi tavırlarını standart hale getirmeleri, uyguladıkları ayrımcılık, yürüyen işleri sekteye uğratma marifetleri – tahminen de liyakatlı olduklar tek konu- müellifin kendi hayatından kesitlerle anlatılıyor.
Yöneticilerin yaptığı berbat muameleler okurun sabır taşını çatlatıyor! Lakin her ne kadar ödenmiş bedeller olsada, yılmadan uğraş eden bir akademisyenin çaba azmi değerli bildiriler içeriyor. Akademiden müellifliği evriliş hikayeseni ustalıkla aktaran Hasan Güneş’in, “Bir Akademisyenin Yabancılaşma Serüveni” isimli Sentez Yayıncılık etiketiyle yayımlanan kitabınde akademi dünyasında özgün eser ve kanılarıyla kıymetli yere sahip hocaların görüşleri de yer alıyor.
O görüşlerden kimileri şöyle:
Prof. Dr. Aytaç Açıkalın: Yaşamak kolay da yaşanmışı tanımlamak, anlatmak, hissettirmek, inandırmak zordur. Hasan Güneş bunu başarmış bence.
Prof. Dr. Veysel Sönmez: Bu anılar üniversite idaresinin ne kadar bilimsel ve insani anlayıştan mahrum olduğunu ortaya koyuyor. Ekseriyetle o mevkiyi hak etmeyen yöneticiler kendi güçsüzlüklerini, ezilmişliklerini, idareye geçince kusmaya başlarlar. Bu psikolojinin bir gereğidir.
Prof. Dr Tuncay Akcadağ: Dr. Hasan Güneş Hocam samimi anlatımıyla başından geçenleri bize fısıldıyor. Biz de, bir defa daha anımsıyoruz berbat yöneticilerin ve idarelerin nerede olursa olsun mutsuzluğa, felakete, yokluğa sebep olduklarını.
Prof. Dr Baki Duy: Ayrımcılık, pozisyonunu, vazifesi berbata kullanmak, adam kayırmak…birlikte kurtulmamız gereken toplumsal hastalıklar ortasında.. Dostum Hasan Güneş bu kısa otobiyografisinde maalesef eğitim kurumlarında maruz kaldığı bu hastalıklı durumlara dair kişisel tecrübelerini bizlerle içten bir biçimde paylaşıyor.
Prof. Dr. Hasan Aydın: Hasan Güneş hocanın, akademik dünyada yaşadıkları, bilgeliğin merkezi olması gereken üniversitelerimizin nasıl da yozlaştığını gözler önüne seriyor. Misal şeyleri her birimiz yaşadık ve yaşıyoruz aslında. Fakat deşifre etmiyoruz. Halbuki deşifre etmek sağaltır.
Öğr. Gör. Dr. Pınar KIZILHAN: Sayın Hasan Güneş bu yapıtında, olumsuz etraf yaşantılarının, kendisindeki duygusal yansımalarını samimiyetle lisana getirip sorguluyor.. Kendi ferdî tarihinde değerli bir yeri olan Sayın Prof. Dr. Mustafa Aydın hocamızla diyalogları kıymet biçilmez.
Hülya Kandemir Yavuz: Eğitim sistemimiz de geçmişten bugüne farklılıklara müsaade vermedi ki akademi de öteki kurumlardan farksız. Meğer ki; bilim fark yaratır, bilim insanı da farklıdır, fark yaratandır.
Cumhuriyet
