İki Kez Yaşamanın Güzelliği: Sharon Stone’un yeni kitabında anlattığı 5 önemli anısı
Ünlü Amerikalı oyuncu Sharon Stone, yer aldığı Hollywood maceralarından daha çok dramanın bulunduğu otobiyografisinde, ömrünün en iyi ve en makûs devirlerini detaylarıyla anlattı.
“The Beauty of Living Twice – İki Sefer Yaşamanın Güzelliği” isimli kitapta, Stone’un bahsettiği ikinci hayat, 2001’de felç ve beyin kanaması geçirmesinin akabinde gelen devir.
Stone ayrıyeten anılarında, Pennsylvania’daki kuvvetli çocukluk yıllarını, bazen kendisini döven anne ve babasıyla sevgi-nefret ilgisini ve dedesi tarafından tacize uğradığını anlatıyor.
Stone, 1990’lı yıllarda Total Recall (Gerçeğe Çağrı), Basic Instinct (Temel İçgüdü) ve Casino üzere sinemalarla, Hollywood’un en büyük yıldızları ortasına girmişti.
Kitapta, şöhretin pırıltılı dünyasında hayatta kalmaya çalışan çetin ceviz bir bayan portresi çiziliyor. İşte kitaptaki beş değerli anı:
1. Aile travması
Stone, kitabını annesine adıyor, fakat anne ve babasına duyduğu sevginin ömrünün sonraki evrelerinde geldiğini söylüyor. Çocukken “şımarıklık” yaptığında annesinin kendisini “çok makus tokatladığını” ve “bir kemerle feci biçimde dövdüğünü” anlatıyor.
Anne tarafından dedesi ve büyükannesiyle ilgili anıları ise daha rahatsız edici. Sekiz yaşındayken dedesi Clarence’ın beş yaşındaki kız kardeşini taciz ettiğini, bu sırada büyükannesinin de odadan çıkışını engellediğini tez ediyor.
Dedesi 14 yaşındayken öldüğünde, öldüğünden emin olmak için cesedini dürttüğünde “garip bir tatmin duygusu” yaşadığını söylüyor.
1992’de bir seri katili canlandırdığı, birinci çıkış yaptığı Temel İçgüdü sinemasında dedesinin yarattığı “öfkeyi” kullandığını vurguluyor. Stone “O öfkeyi işlememe müsaade vermem şahaneydi ve bence oburlarının bunu hissetmesine müsaade vermek izleyenler için de tedavi ediciydi. Yalnızca ben olmadığımı biliyorum” diyor.
2. Temel İçgüdü’deki o sahne
Stone’un karakteri sinemada, Michael Douglas’ın canlandırdığı dedektifi baştan çıkartıyordu ve sorgu sırasında bacak bacak üzerine attığı sahne kısa müddette meşhur oldu.
Lakin Stone, sahne çekilirken “beyaz ışığı yansıttığı için” iç çamaşırını çıkartmasını istediklerini ve izleyicilerin “hiçbir şey göremeyeceğini” söylediklerini anlatıyor.
İzleyicilerin aslında görebildiklerini, hatta çok şey görebildiklerini avukatlar ve menajerlerle dolu bir gösterime kadar fark etmediğini vurguluyor.
“Şimdi, sorun şu. Artık bir değeri yoktu. Ben ve çeşitli kısımlarım perdedeydi. Vermem gereken kararlar vardı. Gösterim odasına girdim. Paul’ün (Verhoeven, Yönetmen) yüzüne bir tokat attım, çıktım, otomobilime bindim ve avukatımı aradım.”
Avukatı kendisine çekimin yasal olduğunu anlatmış, lakin rolü almak için çok gayret ettiği ve Verhoeven’in de kendisi için savaştığını düşünmüş.
“Seçim yapabilirdim yani. Çok düşündüm ve sahnenin sinemada kalmasına karar verdim. Neden mi? Zira sinema ve karakter için doğruydu ve zira hepsinden öte, yapmıştım.”
3. İstemeden göğüs büyütme
Fakat 2001’de göğüslerindeki iyi huylu tümörlerin alınması için ameliyat olması gerektiğinde seçme talihi yoktu.
“Estetik cerrahım, daha büyük ‘daha iyi’ göğüslerle daha iyi gözükeceğimi düşündü.”
“Bandajlanmıştım ve bandajlar çıktığında göğüslerimin büyüdüğünü fark ettim. Cerrahım ‘kalça ölçülerinle daha iyi masraf. Şu an daha iyi gözüktüğüne eminim’ demişti.”
“Kendisine çok inanan bir halde, bilgim ve onayım olmadan vücudumu değiştirdi.”
4. ‘Işığa yanlışsız gitmek’
Stone, ameliyatın beyin kanaması ve felç geçirdiğinde dolaylı bir halde daha önemli sıhhat sorunlarına yol açtığını belirtiyor.
Hastanede “her şeyin garip bir halde hareket etmeye başladığını, hayatının bir kameranın önündeymiş üzere süratle sonundan başına geçtiğini” belirtiyor.
“Bir düşme duygusu, daha sonra bir şeylerin kendisini, vücudunu ve ruhunu ele geçirmeye başladığını” hissettiğini, daha sonra da bedeninden “inanılmaz, parlak, moral veren, beyaz bir ışığın” çıktığını kaydediyor.
Sonra birden acil serviste uyandığını söylüyor. Yaşama talihinin o noktada yüzde 1’den az olduğunu anlatıyor:
“Hayatımı gözden geçirdim ve kendime sordum, kendimi dinlemeden neden kendimi bu kadar zorlamıştım? Dinleme aygıtının neresi bu kadar bozulmuştu ki, nereye hakikat ilerlediğini görmemiştim?”
5. Oscar Mükafatları
1996’da Stone, Casino’daki rolüyle en iyi bayan oyuncu Oscar’ına aday gösterilmişti.
Birlikte oynadığı Robert De Niro’nun “inanılmaz çalışma ahlakıyla kendisine tüm başka aktörlerden daha çok örnek olduğunu” yazıyor ve Martin Scorsese’nin “hayatının en büyük yönetmeni” olduğunu vurguluyor.
2002’de, artık iyileştiğinde John Travolta’yla birlikte sahnede bir mükafatı sunması istendi.
Yürüme yeteneğini yeni geri kazanmıştı lakin hala görme, konuşma ve duyma sıkıntıları yaşıyordu. Lakin dünyanın bunu fark etmemesinde kararlıydı:
“Sahnede akar üzereydim ve yetenekli, fevkalade Akademi üyelerinin yüzlerine baktım. Hepsi gülümsüyor, kahkaha atıyor ve anın tadını çıkartıyorlardı. Hepimiz sevinçliydik. Neden olduğunu bilmeleri gerekmiyordu”
Cumhuriyet