O denli anlaşılıyor ki Millet İttifakı’nın büyükşehirlerin belediyelerini kazanıp muvaffakiyetle yönetmelerini Cumhur İttifakı’nın merkezi iktidarı bir türlü hazmedemeyecek! Çıkarılan her türlü pürüze bir de karalama kampanyaları eşlik ediyor. Daha çok İstanbul Büyükşehir üzerinde yürütülen kıskaç, (şimdi de Bellini’nin Fatih portresinin gerçek olup olmadığını sorguluyorlar!) kültür sanat faaliyetlerini bile kapsıyor. En sonuncusu ise İzmir’de gerçekleşti. İzmir Büyükşehir Belediyesi’nin düzenlediği 16 Aralık’ta başlayan İzmir Mizah Festivali’ne İzmir’de yayımlanan Yeni Asır Gazetesi’nin yürüttüğü atak kampanyasına valiliğin de dayanak vermesi, şenliğin İzmir Büyükşehir Belediye Lideri Tunç Soyer’i yıpratma kampanyasına dönüşmesi şenliğin orta vermesine neden oldu.
Birincisi Aziz Nesin’in 100. doğum yılında gerçekleştirilen şenlik bu yıl birinci sefer memleketler arası boyuta taşınmış ve pandemi şartlarında çevrimiçi ortamda yayımlanıyordu. Şenlikte, on günde farklı sanat disiplinlerinde mizahın rolünü vurgulayan 60’a yakın söyleşi gerçekleştirildi. Hilmi Etikan’ın seçtiği dünya kısa sinemalarından 10 ödüllü üretim ve Tan Oral’ın “İş – Aş – Eş” başlıklı karikatür standı ile Turgut Çeviker’in küratörlüğünde “Dünden Bugüne Karikatürümüzde Toplumsal Tenkit ve Mizah” başlıklı stant açıldı.
BASKI ERTELEMEYİ GETİRDİ
Söyleşilerden onuncusu, milletlerarası basın karikatürcüleri ile ünlü karikatürist İzel Rozental’in moderatörlüğünde gerçekleştirilen “Dünya Karikatüründe Toplumsal Tenkit ve Mizah” başlıklı olan kısımdı. Bundan sonrasını şenliğin yöneticisi Vecdi Seviğ’den dinleyelim:
“Ne yazık ki bu programı yayından çekme kararını almak zorunda kaldık. Nedeni, mahallî bir gazetenin programda yer alan iki karikatüristin ismini lisanına dolayarak, İzmir Büyükşehir Belediye Lideri Tunç Soyer’i amaç alan bir karalama kampanyası başlatması; bu kampanyanın, AKP ve MHP’li siyasetçilerin ve trollerinin katkısı ile yaygınlaştırılması, toplumsal medyada hücumların tehdit boyutuna ulaşması olmuştur.
İkisi de ‘Cartooning for Peace’ (Barış için Karikatür) Platformu üyesi olan, Fransız karikatürist Plantu ve İsrailli karikatürist Kichka’ya yöneltilen suçlamalar, bu şahısların ‘İslam ve Türk düşmanı’ olduğu savına dayanıyor. Halbuki, ikisi de söyleşilerinde Türkiye’ye olan sevgilerini lisana getirmişlerdi ve sav edildiği üzere ‘Charlie Hebdo’ mecmuasının çizeri değil. Palavralara yaslanan bu kampanyanın asıl amacının, CHP’yi tartışma platformuna çekmek ve ‘din düşmanı’ telaffuzlarına materyal yapmak olduğu anlaşıyordu. Ya da, HDP’li siyasetçilerin bu akınları eleştirmesi sonucu, ‘Bakın nasıl buluştular Türk düşmanlığında’ diye manşetler atılmasını planladıkları çok açıktı. Bu nedenle, programın moderatörü ve belediye yetkilileri ile birlikte bu programı yayına vermeme kararını aldık.
Demokrasi tarihimizin bir ayıbı olarak tarihe geçecek bu olay, toplumumuzun barıştan, müsamahadan ve mizah hissinden ne kadar uzak bir çizgiye sürüklendiğini gösteriyor.”
Program moderatörü karikatürist İzel Rozental bu bahiste şunları söylüyor: “Zorlu ve hassas devirlerden geçiyoruz. Yansılar önyargılı ve haksız da olsa, karşılıklı müsamaha gözardı edilmemelidir. Kelamı geçen karikatürcülerin programda görünmeleri birtakım bölümleri bu derece rahatsız ediyorsa, programın bu ortamda yayımlanması sorunun büyümesinden öteki işe yaramayacaktı.”
Olan karikatürcüleri dinlemekten yoksun kalan şenliğin izleyicilerine oldu, konuşmaları yayımlanmayan iştirakçilere oldu. İki karikatüristin çevirimiçi konuşmasına bile tahammül edemeyen Türkiye imajının dünyaya sunulmasına neden oldu! Türkiye, mizahın beşiği bir ülkedir ve karikatürden, fikirlerin yayımlanmasından, lisana getirilmesinden korkulacak bir şey yoktur! Dileriz ki bu karar gözden geçirilir ve şenlik durduğu yerden devam eder.
DÜNYANIN TANIDIĞI KARİKATÜRİSTLER
Yeni Asır’ın çevirimiçi bir yayında görünmelerine bile tahammül edemediği, dünya mizahının temsilcisi ve hala yazılı basında karikatürleri yayımlanan bu 10 karikatürist ise şu isimlerdi: Daryl Cagle, ABD’nin değerli editoryal karikatürcüsü. Plantu, Le Monde gazetesi çizeri. Türkiye’ye birçok sefer konuk olmuş, stantlar açmış olan Plantu, kampanyanın amacındaydı, lakin tez edildiği üzere Charlie Hebdo mecmuasının değil, Le Monde’un çizeri. Hollandalı Tjeerd Royaards, milletlerarası editoryal karikatür ajansının genel yayın direktörü. Norio Yamanoi, Japonya’nın yurtdışında en fazla üne sahip editoryal karikatürcüsü. Nadia Khiari, Tunus ihtilalinin akabinde yıldızı parlayan genç nesil editoryal karikatürcülerden, geçen yıl BBC tarafından dünyanın en aktif 100 bayanı ortasında ismi anıldı. Yemsrach Yetneberk (YEMİ), Afrika’daki bayan haklarını irdeleyen editoryal karikatürleri yalnız Afrika kıtasında değil, Avrupa basınında da yer buluyor. Damien Glez, Burkina-Fasolu dünya çapında ünlü ve çok sayıda basın mükafatı sahibi bir editoryal karikatürcü. Michel Kichka, İsrail’in önde gelen muhalif editoryal karikatürcülerinden. Marilena Nardi, Venedik Hoş Sanatlar Akademisi’nde eğitim vazifelisi olup karikatür ve illüstrasyonları dünya çapında çeşitli basın organlarında sistemli olarak yer alıyor. Thiwawat Pattagulwanit (MOR), Bangkoklu bir genç nesil editoryal karikatürcü.
Cumhuriyet
