‘Metroda bir bebek bulduk, oğlumuz oldu’

Danny Stewart, erkek arkadaşıyla buluşup yemeğe gitmek için New York metrosunda yürürken gözüne yerdeki bir bebek ilişti. O andan itibaren hayatının değiştiğini şimdi bilmiyordu.

Günlerden 28 Ağustos 2020, saat akşam 20.30 suları…Metro, Chelsea’deki 14. Sokak istasyonunda durdu. 34 yaşındaki Danny Stewart, partneri 32 yaşındaki Pete Mercurio ile randevusuna geç kalmıştı.

Çift, üç yıl evvel Pete’in oynadığı softball ekibindeki bir ortak arkadaşları sayesinde tanışmışlardı. Danny bir mühlet Pete ve konut arkadaşının yaşadığı konuta taşınmıştı lakin o akşam Harlem’de diğer birine kiraladığı kendi dairesine, birikmiş mektuplarını almaya gitmişti.

Danny istasyondan süratle çıkabilmek için koştururken gözüne bir şey ilişti.

“Yerde, duvara dayalı bir şey gördüm, oyuncak bebek sandım” diyor.

Anlamamıştı. Bir çocuk, bebeğini neden yere bırakırdı ki? Ama merdivenlerden metro çıkışına yanlışsız yürümeye devam etti.

“Bir sefer daha ardıma dönüp baktım ve o an bacaklarının kıpırdadığını fark ettim” diye anlatıyor.

Oyuncak sandığı şeyin gerçek bir bebek olduğunu anlayınca koşarak merdivenlerden aşağı indi. Koyu renk bir tişörte sarılmış olan bebeğin bacakları açıktaydı.

“Üzerinde giysi yoktu, yalnızca bu tişörte sarılmıştı. Göbek bağı hala kısmen duruyordu, bunu görünce yeni doğmuş olduğunu anladım. Bir iki günlük olabilir diye düşündüm” diyor.

Getty ImagesManhattan’daki 14. Sokak İstasyonu

Danny gözlerine inanmakta zahmet çekiyordu. Bir bebeğin nasıl olup da yere bırakılmış olabileceğini, bunu kimin yapabileceğini anlayamıyordu.

Küçük bebek çok sessiz lakin kocaman açılmış gözleriyle pek canlıydı.

“Başını kaldırıp baktı, ben de başını okşadım. Sonra bir müddet mızıldandı. Gerçekten gerçek üstü bir durumdu. Gelip geçen insanların dikkatini çekmeye çalıştım lakin kimse dönüp bakmıyordu.”

Danny “Polisi arayın, lütfen!” diye haykırdıysa da çabucak kimse ilgilenmedi.

“Bir bayan ilgilendi ancak o da İngilizce bilmiyordu, o yüzden ne dediğimi anlamıyordu. Muhtemelen mecnun olduğumu düşünmüştür.”

Daha herkesin cep telefonuyla gezdiği yıllara gelinmemişti ve Danny çocuğu kaldırmaya canı acıyabilir, bir yarası yahut hastalığı olabilir kanısıyla yürek edemedi. Sonunda merdivenlerden sokağa çıkıp, telefon kulübesinden acil yardım numarası 911’i aradı.

“Bir bebek buldum” dedi kekeleyerek. Sonra polise yerini söyledi ve bebeğin iyi olup olmadığını görmek için yine aşağıya koştu. Polis gelene kadar asırlar geçmiş üzere hissetti.

“Eminim yalnızca bir kaç dakika sürmüştür. Fakat vakit durmuş üzereydi ve kalbim gümbür gümbür atıyordu. ‘Belki de birisi telefonla işletiyor diye düşünmüşlerdir, bana inanmamış olabilirler, oburunun da araması lazım’ diye düşündüm. O vakit aklıma Pete geldi.”

Tekrar merdivenleri süratle tırmanıp telefon kulübesine girdi ve bu defa cebindeki son bozuk paralarla Pete’e ulaşmayı başardı.

“Bir sefer daha ona anlattım. Polisi aramasını söyledim” diyor.

O sırada konutta bir aşağı bir üst dolaşarak randevularına geciken Danny’yi bekleyen Pete, bunları duyunca dehşete kapıldı.

“Çünkü Danny latife yapmaz. Yanlışsız olmayan bir şeyi söylemez” diyor.

Pete Mercurio

Meskenden fırlayıp metro istasyonuna koştu. Vardığında polis bebeği almış sıhhat denetimi için hastaneye götürüyordu. Danny söz verdikten sonra oradan ayrıldılar.

“Polis araçları hareket ederken Danny’ye dönüp, ‘Biliyor musun, hayatın boyunca bu bebekle ortanda bir bağ olacak’ dediğimi hatırlıyorum” diyor:

“Danny ‘Nasıl yani?’ dedi. ‘Eh’ dedim, ‘Çocuk eninde sonunda bir gün bulunduğu gecenin öyküsünü öğrenecek ve onu bulan kişiyi bulmak isteyecek. Tahminen nereye gönderildiğini izleyip, bugünün yıl dönümlerinde her yıl ona armağan göndermenin bir yolunu bulabiliriz.”

Sonraki gün metroda bulunan bebeğin kıssası bütün haberlerde duyuruldu.

Danny televizyonlara röportajlar verirken bir muhabir “3,5 kiloluk bebeği bulan iyiliksever insanın” Danny Stewert olduğunu söylüyordu.

Bir öteki haberde Hispanik (Latin Amerika kökenli) görünen bebeğin bir tutam koyu renk saçı da olduğu duyuldu.

Danny bebeğin nasıl olduğunu öğrenmek istiyordu. Götürüldüğü hastaneye giderek bilgi almak istedi fakat başaramadı.

Danny ve Pete günlük hayatlarına geri döndüler. Danny toplumsal danışmanlık yapıyor, Pete ise oyun muharriri ve internet dizayncısı olarak çalışıyordu.

Ama çok vakit geçmeden Aile Mahkemesi’ndeki bir duruşmaya katılması için Danny’ye Çocuk Muhafaza Dairesi’nden celp geldi.

2000 yılının Aralık ayında yapılan duruşmada yargıç Danny’ye duruşma boyunca salonda kalmasını söyledi. Polis memurlarının tabir vermesinden sonra yargıç bir defa daha Danny’ye seslendi.

“Yargıç ‘Bay Stewart, size durumu anlatmak istiyorum. Bir bebeğin sokağa bırakılması durumunda, öncelikle ve süratle, evvel süreksiz olarak bakacak bir aileye verir, sonra onu evlat edinebilecek bir aile bulmaya çalışırız’ dedi. Ben tam ‘Evet mantıklı’ diye düşünürken, yargıç bu sefer ‘Siz bu çocuğu evlat edinmeyi ister misiniz?’ diye sordu.”

Danny etrafa baktı. Bütün gözler üzerindeydi.

“Ben dahil mahkeme salonundakilerin birçoklarının ağzı bir karış açık kalmıştı sanırım” diyor.

“Evet isterim, ancak bunun kolay olduğunu sanmıyorum” dedi lakin yargıç gülümseyerek “Kolay olabilir” diye yanıt verdi.

Yargıcın sorusu çok ani ve beklenmedikti fakat Danny ve Pete’e, olayı duyan bir çok arkadaş ve tanıdıkları neden bebeği alıp o gece konuta getirmediklerini sormuştu. Lakin Danny bunun bu kadar kolay olamayacağını biliyordu.

Bir bebeğin evlat edinilmesi, istekli olan ebeveynlerin geçmişi ve yeterliliklerinin denetim edildiği 6 ila 9 aylık bir süreç gerektiriyordu.

Danny, “Evlat edinmeyi daha evvel düşünmemiştim. Ancak bir yandan da bu bebekle bir bağ hissediyor ve bunun bir fırsat, bir armağan olduğunu düşünmekten kendimi alamıyordum. Bu türlü bir armağana nasıl hayır denilebilirdi ki?” diyor.

Pete Mercurio

Mahkeme salonundan çıkışta Danny, Pete’i arayarak haberi verdi.

Pete “İlk reaksiyonum ‘Yoo, yo istemiyorsun. Çabucak mahkeme salonuna dön ve yargıca yanılgı yaptığını söyle. Hayır de’ demekti” diyor.

İzleyen bir hafta boyunca Danny’ye nazaran “hararetli tartışmalar”, Pete’e bakılırsa “ateşli kavgalar” yaşandı.

Pete, “Hayatımı değiştirmek istemiyordum. Halimden mutluydum ve bebek her şeyi değiştirecekti” diyor:

“Paramız yoktu, yerimiz yoktu. Hala konutu oburuyla paylaşıyorduk. Ayrıyeten ona biraz öfkeliydim. Nasıl bana istişareden evet diyebilmişti?”

Bebek sorunsalı neredeyse ayrılmalarına yol açacaktı:

“Danny bir noktada ‘Ben bu işi yapacağım, sen katılsan da katılmasan da’ dedi. Ben de ‘Bebeği alakamıza tercih mi ediyorsun? dedim.”

Pete Danny’ye “New York’ta tek başına çocuk büyütme maceranda iyi şanslar” gibisinden “korkunç” şeyler söylediğini hatırlıyor.

Buna karşın, içinde bu bebek işinin olmasını umarsızca dilek eden bir yan da olduğunu söylüyor.

Sonunda Danny Pete’i, bebeği süreksiz olarak yanında kaldığı ailenin konutunda birlikte ziyaret etmeye ikna etti.

Gittiklerinde buranın bebek için ülkü bir yer olmadığını çabucak fark ettiler. Göbeğinden aşağısı bacaklarına kadar olduğu üzere pişik olmuş ve yer yer iltihaplanmıştı.

Onlara eşlik eden toplumsal danışman, süreksiz bakıcı anne ile konuşurken bebek sandalyesini Danny ve Pete’in önüne gerçek itmişti.

Bebek kocaman gözleriyle onlara baktı. Danny gözlerini hiç kırpmadığını ve çok sessiz olduğunu fark etti.

Bebeği kucağına birinci sefer aldı aldı ve “Hatırladın mı beni?” dedi.

Sıra Pete’e gelip bebeği kollarına aldığında “o an bir sıcaklık” hissetti:

“Parmağımı bütün eliyle kavrayıp sıkıca tuttu. Bana bakıyordu, ben de ona bakıyordum ve güya parmağımdan kalbime, başıma giden bir yol bulmuştu ve bana o anda onun babalarından biri olabileceğimi gösteriyordu.”

Pete Mercurio

O günden sonra evlat edinme süreci hızlandı. Mesken ziyaretleri, Danny ve Pete hakkında araştırmalar ve karşılık istenen bir çok soru.

Danny ve Pete’e bebeği yanlarına almalarının aylar sürebileceği söylenmişti, hazırlık yapmaya vakitleri olacağını düşündüler.

Lakin 20 Aralık’ta bebeği evlat edinmek istediklerini resmen bildirecekleri bir duruşmaya katılmaları gerekiyordu. Birebir yargıçtı. Önündeki takvimi inceledi.

“Sonra yeniden bize baktı ve ‘Tatili onunla geçirmeye ne dersiniz?’ dedi. Sanırım ikimiz de başımızı sallayarak evet dedik lakin içimden ‘Ne tatili?’ diyordum. Zira Noel’i kastediyorsa yalnızca birkaç gün kalmıştı.”

Lakin yargıç gerçekten de Noel’i kastetmişti ve çabucak toplumsal danışmana ve hukukçulara bebeği iki gün içinde teslim etmeye hazırlanmaları için talimatlar yağdırdı.

Konuta gidince Pete ailesini arayarak yardım istedi.

Onlara aslında evlat edinme planlarını anlatmış ve tam takviyelerini almıştı.

“Ona Kevin ismini vereceğimizi söyledim ve annem ağlamaya başladı zira benden evvel doğan fakat doğum sırasında ölen bebeğinin ismi Kevin olacaktı. Tuhaf bir biçimde Kevin onlara, eşcinsel oğullarından torun olarak geri gelmiş olacaktı.”

Pete Mercurio

Hazırlık için yalnızca iki günleri vardı. Büyük bir telaşla çalıştılar. Pete’in ailesi gereksinim duyulabilecek her şeyi almak için büyük bir alışverişe çıktı. Danny ve Pete süratle çocuk sahibi olacak ebeveynler için yazılmış kitapları okumaya giriştiler. Beşik, kutular dolusu bebek bezi meskeni doldurdu.

22 Aralık Cuma günü sabah saat 09.00’da Danny ve Pete, Kevin’i süreksiz bakım acentasından aldılar, bir battaniyeye sarıp sarmaladılar ve metroya binerek meskenlerine götürdüler.

Danny, “Kar yağmaya başlamıştı. Düzgünce büyülü bir ana dönüştü” diyor.

Bir aile olarak birinci akşamlarıydı.

Danny, “Galiba birinci kez bir nefes aldık. Bunun nitekim olduğunu bir çeşit şaşkınlıkla kavrıyorduk” diyor.

Kevin, Pete’in göğsünde uyuyakalmıştı.

Yargıcın planı aslında Kevin’in Noel tatilini Danny ve Pete ile geçirip sonra süreçler tamamlanıncaya kadar tekrar süreksiz aileye gönderilmesiydi. Lakin Danny ve Pete bebeğin kendileriyle kalmasının mümkün olup olmadığını sordular. 27 Aralık günü toplumsal danışman iyi haberi verdi: Kevin, evlat edinme süreci tamamlanıncaya kadar onlarla kalabilecekti.

Manhattan Aile Mahkemesi 2001’de 11 Eylül hücumlarının gayesindeki ikiz kulelere çok yakındı. Bu olay süreci geciktirdi ancak sonunda 17 Aralık 2002 günü Kevin artık resmen Danny ve Pete’in çocuğu olmuştu.

Danny Pete ve Kevin kısa müddette bir aile sistemi kurdu. Danny Kevin’in kitaplara bayıldığını hatırlıyor. Her gece ona uyumadan evvel kitap okuyor ya da müzik söylüyorlardı.

Pete Kevin’in bulunuşunun öyküsünü fotoğraflı bir kitap haline getirdi ve Kevin üç ya da dört yaşına geldiğinde geceleri ona bu kitabı okuyorlardı.

Pete, “En çok bu kitabı seviyordu” diyor ve ekliyor:

“Bazı geceler ve günler bir kaç sefer okurduk. Kevin’i sık sık kendi kendine bu kitabın sayfalarını çevirirken ve ezberlediği sözleri söylemeye çalışırken bulurduk. Dünyanın en tatlı imajıydı.”

Kevin aslında bir yıl kadar bu kitabın kendi öyküsünü anlattığını anlamamıştı. Fakat anladığında o kadar gururlanmış ve heyecanlanmıştı ki kitabı okula götürüp sınıfta anlatmıştı

Pete Mercurio

Birebir vakitte biyolojik ailesinin kim olabileceğini de merak ediyordu:

“Ara sıra, dışardaysak gelen geçen insanlara bakardı. Yahut lokantadaysak bazen birini işaret eder ‘Şuradaki bayan benimle birebir renkte’ kaygısı. Ama bunu çok sürdürmedi. Bir mühlet sonra bunlar azaldı.”

Kevin 10 yaşına geldiğinde Pete bir gün onu okula götürürken dönüp “Pete babasıyla Danny babasının” evvelki gece neler konuştuğunu bilip bilmediğini sordu.

2011 yılıydı ve New York, ABD’de eşcinsel evliliğin yasal statüye kavuştuğu 6. eyalet olmuştu.

Aslında Danny ve Pete zati kendilerini evli sayıyordu ancak artık buna bir resmiyet kazandıracaklardı.

Pete MercurioDanny, Kevin ve Pete nikah merasiminin akabinde bu türlü poz vermişti

Kevin çok heyecanlandı ve babasına dönüp “İnsanları yargıçlar mı evlendiriyor?” diye sordu.

Bu kelamlardan ilhan alan Pete Manhattan Aile Mahkemesi’ne bir e mektup göndererek, Kevin’i evlat edinmelerini sağlayan yargıcın nikahlarını kıyıp kıyamayacağını sordu. İki saat sonra yargıç “Çok keyifli olurum” cevabını yolladı.

Danny merasimde memnunluk ve şaşkınlık hislerine boğulduğunu hatırlıyor.

“Bizim bir aile olmamızın sebebi olan bayan, bizim nikahımızı kıyıyordu. Çember tamamlanmıştı” diyor.

Pete Mercurio

Kevin artık 20 yaşında. Üniversitede matematik ve bilgisayar mühendisliği okuyor. Danny’nin metro istasyonunda bulduğu minnacık bebeğin uzunluğu artık iki babasından da uzun.

Frizbi oynamayı seviyor, maraton konuyor ve 14 yaşından beri Ulusal Dans Enstitüsü’nde dans eğitimi alıyor.

Pete Kevin’in bir şey öğrenmek istediği vakit gidip çabucak öğrendiğini anlatıyor. Bu halde gitar ve piyano çalmayı da öğrenmiş kendi kendine.

Pete, “Hep saygılı bir çocuk oldu. Diğerlerini anlıyor ve merhametli. Hislerini çok açığa vurmuyor. Gözlemci. İlgi toplamaya çalışmıyor. Fakat birebir vakitte sessiz bir önder. Çok komik de olabiliyor” diyor.

Pete MercurioPete, Kevin ve Danny 2019’da Yosemite Ulusal Parkı’nda

Ailece parklara gidiyor, birlikte kano yapıyor ya da en sevdikleri beyzbol kadrosu New York Mets’in maçlarını izliyorlar.

Artık 55 yaşına gelen Danny, “Hayatımın öbür nasıl olabileceğini hayal bile edemiyorum. Hayatım çok daha varlıklı ve doyurucu oldu. Çocuk benim dünyamı, dünyaya bakışımı, bütün bir merceği değiştirdi” diye ekliyor.

Pete ise bundan 20 yıl evvel baba olma fikrini imkansız bulurken artık ebeveyn olmama fikrini düşünemediğini söylüyor:

“Oğlum hayatıma girmeden evvel bu kadar derin bir sevginin varlığından haberdar değildim.”

Cumhuriyet