MHP’nin, AKP’nin iktisat siyasetlerine yönelik tenkitleri ve tahlil teklifleri şöyle:
-İsraf iktisadından vazgeçilmeli: AKP içinde son günlerde tartışmalara neden olan Kürşat Ayvatoğlu olayı, “siyasi vurgun, haksız yarar üzere eleştirileri” de beraberinde getirdi. Bu durum yalnızca AKP’nin sorunu değildir. Bu, bugün daralan iktisatla birlikte herkesin sıkıntısıdır. İktisat daraldıkça “kısa yoldan güçlü olmanın yolları da aranmaya başlanmıştır.” Bu nedenle Ayvatoğlu üzere isimler için AKP’nin başlattığı soruşturmalar yerindedir lakin olaya büyük çapta bakılması gerekir. Bunun için de “büyük iktisadi hareketlilik” başlatılmalıdır. “Tüketime dayalı ve israf iktisadından vazgeçmek, tasarruf ve randıman iktisadına dönmek gereklidir.” Türkiye’de ise israf çoktur. Ülkeninse tasarrufa gereksinimi vardır. Türk milliyetçileri, ülkenin kalkınmasında temel sorunu “insan olarak” tanımladığından “insan üzerine odaklanmak” gereklidir. Beşere yatırımlar artırılmalıdır. Bir an evvel bilim ve teknikte en ileriye giderek, ülkenin endüstrileşmiş iktisadi refaha kavuşturulması gereklidir. Kurtuluş Savaşı yıllarından da görüldüğü üzere Türk insanı, “ekonomik sıkıntılara” göğüs gerer lakin “haksızlık ve adaletsizliğe katlanamaz.” İktisattaki adaletsizliği ortadan kaldırmak için de lokal üretim odaklarına yönelmek birincil vazife olmalıdır. Kamuda da “tasurrufa gidilmelidir.” İsraf, “vatanseverliğe de dine de terstir.”
-Yabancı paraya dayalı iktisat terk edilmeli: Türk iktisadı bugün “yabancı paraya dayalı iktisat eksenine” oturmuştur. Türkiye’nin döviz ve dışa bağlılığı Türk Lirası’nın her geçen gün bedel kaybetmesine yol açmaktadır. Döviz ve dışa bağımlılığı azaltmak için de “üretimi artırmak” gerekmektedir. Fabrikaların üretimlerinin yanı sıra ziraî üretim takviyeleri de artırılmalıdır. Bununla birlikte halkın büyük sermayelere yönelebilmesi için itimat sağlanmalıdır. Bu hususla ilgili gerekli yasal düzenlemeler çıkarılmalıdır. Ziraî kalkınma için de köylülerin kalkındırılması gereklidir. Köy-kent nüfusu dengelenmeli, köylülerin kentlere göçünü azaltmak için kentlerdeki imkanlar köylere taşınmalı. Köylerde “tarım kentleri” kurularak, ziraî dayanaklarla köylünün üretimi güçlendirilmeli. Gerek tarımda gerekse endüstride üretimin desteklenmesi, iç pazarların açılması, yabancı paraya dayalı ekonomiyi Türkiye ve Türk Lirası lehine çevirecektir.
-Türkiye’nin sermaye birikimi yok: Avrupa ve başka ülkelerde bulunan sermaye birikimi, Türkiye’de kâfi seviyede değil. Bunun için de ülkedeki sermaye birikimi artırılmalı. Yurtdışı kaynak yaratmada, yeni pazarlar aranabilir. Bilhassa Ortadoğu ülkelerine yönelinebilir. Yalnızca bir eser değil, orta mallar üreten sanayi desteklenmelidir. Bu durum dışa bağımlılığı da azaltacaktır. Kamu iktisadi teşebbüslerin güçlendirilmesi de dışa bağımlılığı azaltmada aktif rol oynar. Bunun için de “dövizli garantiler” yerine yerli üretim kaynakları desteklenmelidir.
-Enerji siyasetlerine taraf verilmeli: Türkiye son vakitlerde gerek Doğu Akdeniz’de gerekse Karadeniz’de yürüttüğü sondaj faaliyetleri ile güç dalı ile ilgili atılımlar gerçekleştirdi. Bu atılımların devamı sağlanmalı. Bu sayede deniz ticaretinin gelişmesinin de önünün açılabilir. Deniz teknolojisinin gelişmesi Türkiye’nin ihracat ve ithalat istikrarını de sağlar.
Cumhuriyet
