Maç öncesine dönelim. Müsabakaya atanan hakem Zorbay Küçük’ün babası eski futbolcu Feyzullah Küçük’ün antrenörlüğünden girip, genç hakemin çocukken tuttuğu kadroya kadar irdelenen günlere. Twitter’ın çöplüğünde estirilen algılara..
Derken lig başkanı ile lig 5.’si ortasındaki kıymetli maça atanan tecrübesiz Emre Malok üzerine yapılan spekülasyonlara…
Yanlış anlaşılmasın şu an şampiyonluk yarışında ne kadar kadro var bu cümbüşün içindeydi…
Kendisini Zorbay Küçük’ün yerine koyun; üstüne de bir de Emre Malok ekleyin..
Hakikaten sıkıntı bir geceydi hakem Zorbay Küçük için.
Gördüğünü çalsa bir kaygı, çalmasa bir keder.
Çalamadı da zati. Maçın başlarında Onyekuru’ya Alanya savunmasının yaptığı net penaltıyı veremedi. Verse skor 2-0 olacak maç farklı yerlere evrilecekti.
Çabucak akabinde Babacar’ın Luyindama’nın başına sallladığı istem dışı tekmeye kırmızı kartını çıkaramadı. Halbuki geçen ayki Beşiktaş-Galatasaray maçında Diagne’nin yaptığı hareketin aynısıydı. Karbon kopya. Hatta bu kere futbolcunun kaşı da açıldı, kan aktı..
Fakat o kırmızı verse Zorbay Küçük kendine asılmak için ip arayacaktı Twitter denen karanlık mecrada muhtemelen.
Ve bu iki durumun akabinde Alanya gol ya da goller atsa Galatasaray, hak ettiği 3 puanı rakiplerine armağan etmiş olacaktı.
Bu da öteki bir hengame ortamı yaratacaktı.
Aslında ALanyaspor atabilirdi de golleri. Babacar, Davidson, Caulker, Salih sonradan Mustafa Pektemek inanılmaz fırsatlar buldular, Muslera’ya takıldılar. Bir manada Zorbay Küçük’ü de, “Penaltı-kart” uyarısı yapamayan Emre Malok’u da, MHK Lideri’ni da aslında kalesinde devleşen Muslera kurtardı.
Gelelim maça; Galatasaray, bu yıl 2 kere yenildiği Alanyaspor önünde oyuna akılcı başladı. Luyindama Babacar ile savaşacak, Marcao geriden oyun kuracak, Gedson kapalı 10 numara üzere Onyekuru ve Mustafa Muhammed’e top indirecekti. Bu taktik başlarda tuttu. Muhammed’in bir şutu direğe takıldı, Emre Kılınç bir gol attı, Onyekuru’nun bir penaltısı verilmedi, yeniden Mustafa topu dürtemedi.
Lakin ne olduysa 2. yarıda oldu.
Ya kadro yoruldu. Ya Türk futbolunun geriye yaslanma hastalığı başladı.
Yorgunluk da hissettirmişti kendisini.
Son düdük 90 artı 5. dakikada çaldığında Galatasaray rahat bir nefes aldı. Başkan geldiği Alanya’dan başkan dönüyorlardı.
Üstelik sıkıntı deplasman sayısı 1’e inmişti; yalnızca Hatay kalmıştı fikstürde..
Cumhuriyet
