Noel Baba’ya on yıllar önce bir çocuğun yazdığı mektup şömine bacasından çıktı
İngiltere’de bir çocuğun on yıllar evvel Noel Baba’ya hayalini kurduğu armağanları yazdığı eski bir mektup, bir meskenin baca paklığı sırasında ortaya çıktı. Mektubu keşfeden baca temizleyicileri, sahibini bulmak için iz sürmeye başladı.
‘Acil’ notu taşıyan mektupta çocuk, ikram isteklerini şöyle sıralıyor: Kovboy kostümü ve silahlar ve şapka ve daha bir sürü şey.
Robert Crampton imzasını taşıyan mektup, şöyle sonlanıyor:
“Bu kadarı benim için kâfi, Noel Baba. Yarın akşam görüşürüz”
Pazartesi günü Nottinghamshire’daki Worksop kasabasında bir meskenin bacasını temizleyen çalışanlar, biriken kuruma sıkışmış bir mektupla karşılaştı.
Mektup, kasabalıları da heyecanlandırdı.
Mavi bir kalemle, titizlikle yazılan bu isli mektuba rastgele bir tarih atılmamış.
Lakin konutun şimdiki sahipleri, ailelerinin on yıllardır bu meskende yaşadığını ve mektubun sahibi olan Crampton’ın kim olduğunu bilmediklerini söylüyor.
Mektubun muharriri aranıyor
Baca paklığı şirketi Sweeps Chimney Services, mektubun sahibini bulmanın “harika” olacağını söylüyor.
Şirket, bir de açıklama yaparak mektubu yazan Robert Crampton ya da ailesini bulabilmek için yardım davetinde bulundu.
Şirketin yöneticisi Cheryl Thorne, “Bacanın içindeki kurumlar aşağı döküldü ve içinden eksiksiz bir biçimde katlanmış bu not çıktı. Çalışanlarımız okuduklarında şaşkınlığa uğradı” dedi.
Noel periyodunda Noel Baba’ya mektuplar yazıp şömine bacasına sıkıştırmak, ülkede Victoria devrine kadar dayanan bir gelenek.
Bu devirde Noel Baba’ya dileklerini ulaştırmak isteyenler mektupları şöminede yakıp, iletinin sihirli bir biçimde ona ulaşmasını diliyordu.
Baca temizleyicileri vakit zaman farklı sürprizlerle karşılaşabiliyor. Bacada biriken kurum içinden çıkan sigara paketi de olabiliyor, rengarenk bir taş koleksiyonu da.
Temizleme şirketinden Cheryl Thorne’a nazaran, bu mektup “Şu ana kadar gördükleri ortasında en iyisi”.
“Bir gün Noel Baba’ya yazılmış bir mektup bulmayı umduğumu etrafımdakilere daima söylüyordum” diyen Thorne’un asıl merak ettiği, öykünün sonunda ne olduğu:
“Şimdi hepimizin bilmek istediği şu: İstediği armağanları alabildi mi?”
Mektubun bulunduğu konutun sahipleri ise, şayet muharrir tüm davetlere rağmen bulunamazsa, mektubu çerçeveletip asacaklarını söylüyor.
Cumhuriyet