Fotoğraflar: Twitter (@niyazikoyuncu)
“Şair Ceketli Çocuk” olarak bilinen sanatçı Kazım Koyuncu, 49. doğum gününde anılıyor.
Nüfusa geç kaydedildiği için resmi doğum tarihi 10 Mayıs 1972 olan Kâzım Koyuncu, aslında 7 Kasım 1971’de Artvin’in Hopa ilçesine bağlı Yeşilköy’de doğdu.
Hüsniye ve Cavit Koyuncu’nun beşinci çocuğu olarak dünyaya gelen Kâzım Koyuncu’nun dört erkek ve bir kız olmak üzere beş kardeşi vardı.
Çocukluğunda “Kemençeci Yaşar” olarak tanınan Yaşar Turna’nın türkülerini çok dinlediğini her vakit lisana getirirdi. Kâzım Koyuncu çocukluk günlerini anlatırken “Kitap okuyan babamdan kaynaklı olarak başka çocuklardan farklı oldum” diyerek babasının farklılığının kendisine nasıl yansıdığının altını çizer.
Müziğe ortaokul yıllarında babasının aldığı mandolinle başlayan Koyuncu, futbolla ilgilendi ve sıkı bir Trabzonspor taraftarı oldu.
Koyuncu, 1989’da yaşadığı köyden ayrılarak İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi’nde Kamu İdaresi Kısmı’na girdi.
PROFESYONEL MÜZİĞE ADIM
Müzik çalışmalarına birebir yıllarda ağırlaşan Koyuncu, 1992’de Ali Enver’le birlikte “Dinmeyen” isimli müzik gurubunu kurarak profesyonel müziğe adım attı. Koyuncu, klasik Laz halk müziğini rock tabanlı yorumlarak kendi şeklini oluşturdu.
1993 yılında aldığı bir kararla okulu bıraktı ve yalnızca müzik yapmaya karar verdi. Bu periyodu şu sözlerle anlattı:
“Zor periyotlar, o okulu bitirip kaymakam falan olacaksın ya da kendi istediğin işi yapacaksın. Lakin daima soru işaretleri olacak, sonu nereye varacak? Bu tercihlerden soru işaretli olanını tercih ettim.”
Birebir yıl arkadaşı Mehmedali Barış Beşli ile birlikte Zuğaşi Berepe (Denizin Çocukları) isimli rock müzik kümesini kurdu.
Birebir devirde birlikte çalıştığı başka kümesi “Dinmeyen” 1996’da “Sisler Duvarı” albümünü çıkarmasının çabucak akabinde dağıldı.
Yeni kümesi Zuğaşi Berepe ile 1995’te “Va Mişkunan” (Bilmiyoruz), 1998’de “İgzas” (Gidiyor) isimli albümlerini kaydetti. Küme sonlu sayıda (yalnızca 130 adet) basılmış bir konser albümü de (Bruxel Live) çıkardıktan sonra 1999 yılında dağıldı.
2001’DE BİRİNCİ SOLO ALBÜMÜNÜ YAYIMLADI
2000’li yılların başında askere giden Kâzım Koyuncu, uzun saçlarına veda etti.
Askerden döndükten sonra 2001 yılında birinci solo albümü “Viya!”nın kayıtlarına başladı. Albüm çok ses getirmese de, Koyuncu için büyük bir tecrübe oldu.
2002 yılında “Gülbeyaz” isimli Karadeniz dizisinin müziklerini yapması için teklif aldı. Teklifi kabul etti ve Gökhan Birben ile birlikte dizinin müziklerini yaptı. Birebir vakitte dizinin kimi kısımlarında yer alan Koyuncu, reyting rekorları kıran dizinin müziklerinin çok beğenilmesiyle tüm Türkiye’de tanındı.
2003 yılında ikinci albümün kayıtlarına başladı. 2004 yılında ise ikinci solo albümü “Hayde”yi yayımlayan sanatkarın bu albümü satış rekorları kırdı.
Konserlere tartı veren ve yurt dışı konserlerine çıkmaya başlayan Koyuncu’nun şiddetli öksürükleri de birebir periyoda denk geldi.
Koyuncu, 2004 yılının aralık ayında arkadaşlarının isteği üzerine hastaneye gitti ve kanser olduğunu öğrendi. Hekimler kendisini fazla yormamasını söylese de konserler vermeye devam etti.
33 YAŞINDA YAŞAMA VEDA ETTİ
Bir röportajında “Ben bir müzisyenim, ondan sonra biraz Karadenizliyim, ancak hepsinin ötesinde ben bir devrimciyim” diyen Kâzım Koyuncu, 25 Haziran 2005’te, şimdi 33 yaşındayken yaşama veda etti.
Kâzım Koyuncu’yu İstanbul’dan uğurlamak üzere Harbiye Açıkhava Tiyatrosu’nda bir merasim düzenlendi ve 26 Haziran 2005 günü binlerce kişi Kâzım’ı uğurlamaya geldi.
Çernobil kazasından sonra kayıtsız kalan devlet ve hükümet yetkililerinin tavırlarını sorgulayan binlerce kişi, Kâzım Koyuncu’yu taşıyan aracın gerisinden Taksim’e kadar, sloglarını kesmeden yürüdü.
Tıpkı akşam Trabzon Havaalanı’ndan alan Karadenizliler doğduğu Hopa’ya gerçek gerisinden büyük bir konvoy oluşturdu.
Kâzım, 27 Haziran 2005 günü doğduğu köyde, fındık ağaçlarının çevrelediği köy mezarlığında defnedildi.
‘ŞAİR CEKETİ’
Kâzım Koyuncu ve babası Cavit Koyuncu (Cavit Koyuncu da kanser hastalığı nedeniyle 23 Nisan 2016’da hayatını kaybetti)
“Şair Ceketli Çocuk” olarak tanınan Kâzım Koyuncu, ‘o ceket’ten bahsettiği röportajında şunları söyler:
“Bana diyorlar ki çok mütevazi bir beşersin. Aslında hiç mütevazilikle açıklanacak bir şey değil. Hayat zati ne olabilir ki yani? Hava birebir hava. Bir yerde biraz kirli, bir yerde biraz pak, vesaire… Yağmurlu ya da güneşli… Hayat, bir hayat yani. Bunun için çok fazla bir artistliğe falan gerek yok. Beşere güç veren şey kendi istediklerini yapmak. Kendi olmak. Yalnızca müzik yapmaya karar verdim. Zira sert hayat, çok fazla seçenek barındırmıyordu. ‘En çok sevdiğim şey müzikti ve onu yapmalıydım’ dedim ve bir yürek örneği sergiledim kendime. Müzik yapmaya başladım… Müzik yalnızca müzik söylemek yahut gitar çalmak değildir diye düşünüyorum. Yaptığınız müziğin hayatta bir karşılığı vardır. Sanatkarlara muhtaçlık var. Konuşabilen, savaşabilen, söyleyebilen; bilim beşerlerine gereksinim var. Yiğit olabilen, sistemi temsil etmekle yalnızca yükümlü olmayan ve birçok bahadır beşere muhtaçlık var. Türkiye bunları yetiştirmek zorunda. Fakat en başta sanatkarlarını yetiştirmek zorunda. Çocukken şiirle hoş oynuyordum. Şairlerle çok uğraşıyordum. Bir ceket yaptırmak istedim o vakitler İstanbul’a gelirken. Şair ceketi. Geldiğimde şairlerin köprü altına gittiğini biliyordum. Kocaman bir palavraya hazırdım, muhtemelen ne ceketler diktirirdim kendime… Köyümden çıkıp gelmiştim, orada öbür şeyler okuyordum, burada diğer şeyler okumaya başladım. Solcu bir babanın solcu oğluydum. Solcular saçlarını uzatmıyordu o vakit. Dik yakalı devrimci kazağım… O çocuk gerçek bir çocuktu. Daima çocuk oldum. Hiçbir şeyi terk etmedim..”
NİYAZİ KOYUNCU: HER GÜN DAHA FAZLA ÖZLÜYORUM
Kâzım Koyuncu’nun kendisi üzere müzisyen olan kardeşi Niyazi Koyuncu, ağabeyinin doğum gününde şu kelamları paylaştı:
“Her gün daha fazla özlüyorum, yaşadığının hayalini kurarak, yaşayamadıklarımızı yaşıyorum içimde. 49.yaş günün kutlu olsun canım abim, iyi ki doğmuşsun.”
Çok sevdiği Trabzonspor da doğum gününde Koyuncu’yu unutmadı:
Cumhuriyet
