Salgın nedeniyle sıhhat sistemlerinin kapasitesi yetersiz kalıyor. Çocukların temel sıhhat tedavileri erteleniyor, sıhhat hakları ve hayat hakları tehdit altında bırakılıyor.
Çocuklar daha fazla şiddet, istismar ve sömürüye maruz bırakılma riskiyle karşı karşıya kalıyor. Okulların kapatılmasıyla hareket özgürlükleri daha da kısıtlanan çocuklar, öğretmenleri ve arkadaşları üzere kendilerini bu risklerden koruyacak dayanak sistemlerinden yoksun kalıyor.
Hayata Dayanak Derneği’nce, çocukların, salgını nasıl yaşadıkları, neye gereksinim duyduklarını kendilerinin anlatması maksadıyla #ÇocuğaKulakVer görüntü serisi hazırlandı.
DIŞARI ÇIKMADAN DA OYNAMAK İSTERDİM
“Okullar açılsın, ailem rahatlasın ve şu virüs de ortadan kalksın isterim.” (9 yaş, Şanlıurfa)
“Bu hastalığı yok ederdim, gereksinimlerimi karşılardım, bize konut yapardım.” (12 yaş, Viranşehir)
“Her şeyin değişmesi gerekiyor zati hocam. Nasıl anlatacağımı bilmiyorum. Her şeyin işte…” (13 yaş, Şanlıurfa)
“Bütün çocukların okumasını, bütün çocuklar eğitimli olsun isterdim.” (10 yaş, ViranşehirŞanlıurfa)
“Elimde sihirli değnek olsa kedi sahiplenmek ve onu beslemek isterdim. İsmini da Baki koymak isterdim. Arkadaşımın büyük bir ayıcık oyuncağı var, onun üzere bir oyuncağım olmasını isterdim.” (10 yaş, Adana)
“Her yerin oyun oynamak için uygun olmasını sağlamak isterdim, dışarı hiç çıkmadan bile hoş oyunlar oynayabilmek isterdim.” (10 yaş, Hatay)
“Sokaktaki hayvanların dışarıda aç olmalarını değiştirmek isterdim.” (13 yaş, Viranşehir)
BUNLAR YAPILMALI
– Çocukların seslerini duyalım ve seslerini duyurabilecekleri alanlar yaratalım.
– Kız, oğlan, mülteci, engelli tüm çocukların eşit olarak kaliteli eğitime erişebilmesi için çalışalım.
– Çocukların oyun oynayabilecekleri ve farklı maharetler geliştirebilecekleri oyun, kültür ve spor alanlarını, çocukların da fikirlerini alarak geliştirelim, çoğaltalım.
– Çocukların yaşlarına uygun olmayan, mecburî eğitimlerini ve sağlıklı gelişimlerini engelleyecek formda çalıştırılmasına mani olalım.
– Çocuğa yönelik her türlü istismar ve ihmale karşı sesimizi yükseltelim. İstismar ve ihmal durumları ile ilgili rastgele bir kuşku duymamız halinde yetkililere bildirelim.
– Çocuk yaşta, erken ve zorla evliliklere karşı çıkalım.
– Bir afet ve krizden sonra “Geçti, bitti artık” demek yerine çocukların hislerini, korkularını ve fikirlerini konuşacakları çocuk dostu alanlar oluşturalım.
Cumhuriyet
