Hangi eğilimde olursa olsun her sanatkarın beslendiği kaynaktır tabiat. Yaşanan etrafın izdüşümü belleğin girişik kanallarında birikip arınarak, ayıklanarak kendini açığa vurur. Açığa vuruş ya da dışavurum. İsmine imge dediğimiz büyülü biçimlerin ortaya çıkışı kolay değil.
Yeni yolları denemek, kapalı kapıları zorlamak için uzun müşahede ve araştırmalara ihtiyaç duyulması mecburî. Lütfü Günay’ın (d. 1924) Sevgi Sanat Galerisi’nde açılacak desen standını hazırlık evresinde gezerken bir yandan da sanat kavramının tamamlayıcısı olan “sanatçı” tanımlaması üzerine sorgulamaya çağırıyor izleyenleri. Hoş Sanatlar Akademisi Zeki Kocamemi Atölyesi’nde 1944-49 yılları ortasında gördüğü eğitimini “Yüksek Fotoğraf Bölümü”nde tamamlar. Atılımcı ve yenilikçi niyete sahip oluşu ülkemizdeki sanat alanında bir prensip imza atmasını sağlamıştır.
Arkadaşı Adnan Çoker ile birinci soyut fotoğraf standını 1953 yılında açtılar. O günden beri sanatkarın yol haritası iki yoldan ilerleyecektir. Bir yandan soyut anlayış geleneğini sürdürürken öte yandan tutkuyla bağlandığı tabiat görünümleri vazgeçilmezi olur.
Başta memleketi ÇanakkaleKilitbahir olmak üzere yaşadığı coğrafya tuvalinden eksilmez. Bilinen bir gerçekliği anımsamak gerek. Her sanatçı için birinci ve tek müracaat kaynağı olan tabiatın gözlenmesiyle yola çıkılır. Ve bu seyahat sanatın her evresi için kesinlikle geçerlidir. Günay’ın desen standında onun ömürde seyahatine tanıklık ediliyor. Yarım yüzyıl gerilerden başlayarak gezilen kentler, görülen tabiat kesimleri anlık izlenimlerle kayıt altına alınmış. Tabiatı gereği süratle alınmış izlenimlerin ayıklanmış imgeleri sanat yapıtını kurgularken izlenmesi gereken formülü göstermesi açısından birer ders niteliğinde. Kullanılan gereç çeşitliliği yanında birçok küçük ölçekli kâğıtlardaki çizimleri usta bir sanatkarın yıllarıyla yoğrulmuş birikimlerini barındırıyor. Çabucak ekleyelim ki sanatta ölçek konusu değil nitelik sorunu vardır.
Sanatın ne olduğu konusunda düşünmek isteyenlerin buradaki desenlerle sanatkarın tuvalleri ortasındaki yolun nelere karşı aşıldığını görmesi bakımından iyi bir fırsat. Ne yazık ki sanatkarımızı uzun müddetten beri çektiği rahatsızlığı sonunda 11 Kasım gecesi yitirdik.
Birleşmiş Ressamlar ve Heykeltraşlar Derneği’nin 1970 yılında kurucu üyelerinden olan Lütfü Günay’ın sonraki günü açılacak desen standını göremeden ortamızdan ayrılışı sanatımız ismine büyük bir eksiklik olduğu kadar acı bir tesadüf da. O artık bıkmadan betimlediği tabiatına kavuştu.
Cumhuriyet
