Manavgat’taki yangında çiftliği son anda yanmaktan kurtulan ve yangının akabinde felç geçirdiğini belirten eski model Tuğba Özay, çiftliğinin olduğu bölgeye gitti.
Çiftliğinin etrafını ve ölen hayvanları toplumsal medyadan paylaşan Özay kendisine yapılan makus yorumlara tekrar isyan etti.
“FELÇ OLMAMI İSTEDİNİZ”
Tuğba Özay paylaşımında şunları söyledi:
“Ne istediniz biliyor musunuz? Daha fazla acı çekmemi! Daha çok yanmamı. Daha çok gözyaşı dökmemi! Ne istediniz biliyor musunuz? Felç geçiriyorum dediğimde beni kendime geleyim diye tokatlayarak, ağlayarak hastaneye yetiştiren arkadaşlarım ve hekimlerimiz sayesinde vücudumda oluşabilecek süreksiz ya da kalıcı travmanın neden bu kadar çabuk bedenimi terk ettiğine kızdınız! Evet istediniz bunu! Felç olmamı istediniz! Yangının başladığı birinci gün daha İstanbul’dayken çığlık çığlığa, ağlaya ağlaya ülkemiz yanıyor, Manavgat yanıyor yetişin diye haykırdığımda ciddiye bile almadınız tahminen de…
Gün geceye döndüğünde, alevler daha da yükseldiğinde, yangın tüm köylerimizi vurmaya başladığında, yangın tecrübesini daha evvel yaşamış ve bölgeyi çok iyi bilen biri olarak poyrazın da tesiriyle Akdeniz’in felakete sürükleneceğini hissedip ikazlarda bulunduğumda, koş yetiş Türkiye dediğimde inanmadınız tahminen de! Yok canım reklam yapıyor, prim kasıyor, düzmece gözyaşıdır bu, bacağını açtı, açılışa gitti, şunu desteklemiş, bu partidenmiş, Ahmet Kaya dinlermiş, oh iyi oldu, vah ben şok, ay ben manşet üzere gibi gibi… Sayısız mesnetsiz haber! Sayısız hakaret! Sayısız taraflı yayın!
Bir bayan olarak 1 gün içinde 3 kere İstanbul-Manavgat ortası seyahat yapmış olmam, bu esnada yaşadığım travmalar, gördüğüm görüntüler karşısında geçirdiğim şoklar, ani his durum iniş ve çıkışlarım, sizlerin görmediği lakin benim iliklerime dek hissettiğim acılarım, tüm bunlar karşısında yeniden de metanetli olup güçlü duruş sergiliyor olmam üzdü değil mi sizleri! Ben ki 14 sene evvel çıkan yangın sonrası toprak yeşerip ağaçlar büyümeye başladığında gidip de o ağaçlarla boyumu karşılaştıran hah işte büyüyorlar, ben ölmeden büyüyecekler, yeniden göreceğiz ağaçlarımızı dev üzere diye sevinmeye çalışan insanım! Ben ki çiğnediği sakızın jelatini, içtiği suyun kapağını çöp bulana dek cebinde, çantasında taşıyan insanım! Ben ki daha düne kadar cennetim dediğim yerde her sabah tabiattaki tüm canlılar için kalan en ufak bir yemeği tabiata bırakan insanım! Yediği meyvenin çekirdeklerini çöpe atmayıp tabiata, toprağa atan insanım! Ben ki TABİATIN KIZIYIM!
Kısım kırıldı bir kez. Toprak çöle döndü bir kere… Yeşilin rengi siyah, göğün rengi siyah. Gözyaşının rengi siyah, acının rengi siyah oldu bir defa. Kalp yoruldu… HEPİNİZİN CANI SAĞ OLSUN.”
Cumhuriyet
