A Ulusal Futbol kadromuz evvel Hollanda’yı daha sonra da Haaland, Odegard üzere isimlerin bulunduğu elemelerin flaş ekibi Norveç’i dominant bir oyunla mağlup etti. Bu galibiyetlerin akabinde tüm Türkiye bu haklı gururu yaşadı ve geleceğe umutlu bakmaya başladı. Lakin Türk futbolunun geleceği sahiden umutlu mu?
A Ulusal seviyede yakalanan genç kuşak tüm futbolseverleri tekrar ulusal kadro adapte etmeye başladı. Oynanan iyi oyun, futbolcuların yalnızca işine odaklanması ve Avrupa liglerinde ülkemizi muvaffakiyet ile temsil etmeleri geleceğe umutlu bakmamız için ufakta olsa bir umut ışığı doğurdu.
Suyun üstü bu kadar hoşken suyun alt tarafında ise durum tam aykırısı.
U21 Ulusal grubumuz son maçında Hırvatistan U20 grubu ile karşılaştı ve 4-1 mağlup oldu. Çok geniş ve a ekiplerde oynama bahtı elde eden oyuncular ile bezeli U21 grubumuzun bu yenilgisi alt yaş kategorilerindeki eğitimsizliği, taktiksizliği ve liyakatsizliği gözler önüne serdi.
Gelelim U21 ekibi havuzumuza;
Beşiktaş’ın parlayan yıldızları Ersin Destanoğlu, Rıdvan Yılmaz ve parlamasına mümkün bakılan Kartal Kayra Yılmaz, Erdoğan Kaya bu havuzun içinde.
Dünya futbol listelerinde Barcelona’nın yıldızı Ansu Fati’nin önüne yazılan Fenerbahçeli Ömer Faruk Beyaz bu havuzda.
Eintracht Frankfurt’a transfer olan TFF 1. Lig’de 20 maçta 10 gol atıp 3 asist yapan Ali Akman bu havuzun içinde.
Muhteşem Lig’in formda gruplarından Antalyaspor’un forveti 33 maçta 8 gol atan Gökdeniz Bayrakdar yeniden bu havuzun içinde.
Altınordu altyapısı çıkışlı geçen yılın şampiyonu Medipol Başakşehir’e 18 yaşında 2.5 milyon Euro bonservis bedeli ve sonraki satıştan da yüzde 30 hisse ile transfer olan Ravil Tagir de bu havuzun içinde.
İsmini sayamadığım çok bedelli bu havuzun başında ise teknik yöneticilik mesleğinde 2 dönem barajını yalnızca ve yalnızca iki sefer geçebilmiş, mesleğinde maç başı puan olarak en yüksek 1.61 puanı yakalayabilmiş Tolunay Kafkas bulunuyor.
Hırvatistan ile oynadığımız maça tekrar dönecek olursak tek taktiği uzun top olan ve tabiri caizse düşme potasındaki Anadolu kulüplerinin oynadığı ‘kabız’ bir futbol oynayan bir grup izledik alanda. Bu ortada Hırvatistan U21 ekibinin Avrupa Şampiyonası’nda olmasından mütevellit Hırvatistan u20 ekibi ile oynamamız da ağır yenilgimize mani olamadı. Hırvatistan maçını natürel ki kıstas almamak gerekse de Avrupa Şampiyonası’na katılamamış, son 15 maçta 8 yenilgi 1 beraberlik almış bir U21 A ulusal grubundan bahsediyoruz. Bu türlü altın bir neslin, futbol hayatlarına ya Türkiye’nin büyük ekiplerinde ya da Avrupa’da temsil eden bu çocuklara reva görülen futbol, A Ulusal Grup için doğan tüm umutları da bir bir söndürüyor. Şayet alt yaş kategorilerinde yaşanan bu basiretsiz idare devam ederse A Ulusal seviyede yakalanan muvaffakiyetler büyük bir baht olmanın ötesine geçemeyecek.
Suyun üstü ne kadar berrak ve pak dursa da yöneticilerin ve antrenörlerin vizyonsuz ve kıymetsiz tutumları suyun altındaki tüm kirliliği ortaya çıkarıyor.
Bu işin bir de taraftar boyutu var. Mustafa Kapı, Ali Akman, Ömer Faruk Beyaz örneklerinde yaşadığımız üzere bu genç oyuncuların Avrupa’da sistemli, taktikli, disiplinli ekiplere gitmek istemesi ‘vatana ihanet‘, ‘memleketine ihanet‘, ‘ekmek yediği kaba pislemek‘ olarak nitelendiriliyor.
Pekala biz ne istiyoruz evvel bunu belirlemeliyiz;
Kendi hayalleri ve bizleri gururlandırmak için gayelerini yurt dışına koyan sportmenler mı istiyoruz?
Yoksa tek gayesi Türkiye’de büyük bir gruba ‘kapak’ atıp milyonlar kazanıp yedek kulübesinde çürüyüp giden, icraatlarını magazin sayfalarından takip ettiğimiz atletler mı?
İşte tüm problem bu…
Cumhuriyet
