EY Türkiye Vergi Ortağı Abdulkadir Kahraman “vergi cennetleri” olarak isimlendirilen offshore ülkelerin, bugünkü statüsü ve buralara kaynak aktaran şahısların durumuyla ilgili değerlendirmelerde bulundu.
OECD ve Avrupa Birliği’nin (AB) vergi şeffaflığı düzenlemeleriyle (otomatik bilgi değişimi ve gerçek lehdar bilgilerinin paylaşımı) buraların otomatik bilgi değişimi kapsamına alındığını hatırlatan Kahraman, şöyle devam etti: “Vergide şeffaflık dediğimiz bu düzenlemeler sonrasında aslında vergi cennetleri, cennet olmaktan çıktı. Zira vergi cennetleri olarak kabul edilen bu ülkeler, öteki ülkelerle imzaladıkları bilgi değişimi mutabakatları sonrasında otomatik bilgi değişimi düzenlemelerine uyma taahhüdünde bulunarak ‘AB ve OECD’nin kara listesi’ dışında kaldı.” Bu listede hala birkaç ada ülkesi kaldı.
Kahraman’ın verdiği bilgiye nazaran Türkiye, çeşitli ertelemelerden sonra OECD ve AB’nin vergide şeffaflık düzenlemelerine ahenk çerçevesinde bilgi değişimine başladı. Yayımlanan 4025 sayılı Cumhurbaşkanlığı kararı ile 2019 bilgilerinin en geç 1 Eylül 2021, 2020 ve 2021 bilgilerinin ise 30 Eylül 2021 ve 30 Eylül 2022’ye kadar 27 AB üyesiyle paylaşılması kararlaştırıldı.
TÜRKİYE PAYLAŞTI
2019’a ait bilgiler de değişime tabi tutuldu. Ayrıyeten Hazine ve Maliye Bakanlığı, 13 Temmuz’da “Vergide Şeffaflıkta Yeni Evre İçin Gerçek Faydalanıcı (Lehdar) Bildirim Zorunluluğu” ile ilgili bir bildiri yayımladı. Bununla başta “kurumlar vergisi mükellefleri” ve Kabahat Gelirlerinin Aklanmasının Önlenmesi Hakkında Kanun gereği bilgi vermesi gereken 29 farklı yükümlü bildirim zaruriliği kapsamına alındı. Uygulaması başlayan gerçek faydalanıcı bildirimi ile kurum yahut vakıf (trust) yapılarının en doruğundaki gerçek kişi ya da bireyler tespit ediliyor. Bu mevzuda en son bildirim tarihi 31 Ağustos 2021’di. Bu yapılmadıysa bakanlık kuşku duyulan hallerde MASAK’a inceleme yaptırabiliyor.
Cumhuriyet
