Fransa 1. Futbol Ligi (Ligue 1) takımlarından Lille’de forma giyen ulusal oyuncu Yusuf Yazıcı, vefat eden Trabzonspor Kulübü’nün eski teknik yöneticisi ve lideri Özkan Sümer için duygusal bir paylaşım yaptı.
Trabzonspor ile özdeşleşen isimlerden Özkan Sümer’in vefatının akabinde bordo-mavili kadronun altyapısında yetişen Yusuf Yazıcı, toplumsal paylaşım sitesi Instagram hesabından eski antrenörüne duygusal bir veda mektubu yazdı.
Yusuf Yazıcı, paylaşımında “Hayat tam bir senaryo değil; hiçbir vakit, hiç kimse için de olmadı. Daima bir şeylerin eksikliğini çekti insan, daima öğrenmek, daha fazlasını elde etmek istedi. Benim hiç dedem olmadı. Hayat, ben onları göremeden bu dünyadan almış ikisini de. O yüzden benim dedem Özkan Sümer’di.” sözlerini kullandı.
Yusuf, mektubuna şöyle devam etti:
“İlk hocam, akıl hocam, zora düştüğümde yardıma koşan, iyi günümde birinci sevinen, berbat günümde daima yanımda olan. Aklıma ve gönlüme futbol sevgisi düştüğü vakitlerde bizim coğrafyamızın efsanesiydi o. Farklı yürürdü, farklı düşünürdü, farklı konuşurdu. Bugün bir halde yazgımı yeşil alanlarda çizebiliyorsam onun sayesindedir. ‘Hayallerim çok büyük hocam.’ dediğimde, ‘Hayallerini sınırlama oğlum. Senin yeteneğin çok büyük. Gideceksin ve bütün dünyaya buralarda ne kadar yetenekli çocuklar olduğunu göstereceksin.’ diyecek kadar taraf gösterici; hiçbir sebep yokken yanına gitmek, onunla tıpkı ortamda olmak isteyeceğiniz kadar bilge bir insandı. Her manada çok fazlaydı.”
Yusuf Yazıcı, paylaşımında ayrıyeten şu tabirlere yer verdi:
“Dün gece valizimi hazırlarken son maçta giydiğim formayı kenara ayırdım, imzaladım. Yılbaşında ziyarete gittiğimde yanımda götürür, altyapıdaki o çelimsiz çocuğun hayalleri peşinde koşmaya devam ettiğini görürse yüzüne ince bir gülümseme yerleşir diye düşündüm. Sabah kalktım, hayatın bu sefer Özkan dedemi benden aldığını öğrendim. Hocam, bugün bir yerlerde futbol oynayabiliyor, futbola ait birkaç cümle edebiliyorsak senin sayendedir. Formayı imzaladım lakin sana yetişemedim. Affet. Yerin cennet olsun Dedem…”
Cumhuriyet
